Paweł Huelle
Z Wikipedii
Paweł Huelle (ur. 10 września 1957 w Gdańsku) – polski pisarz.
Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Wykładał filozofię na gdańskiej Akademii Medycznej.
Jako gdańszczanin z urodzenia, większość swej twórczości poświęca rodzinnemu miastu i sprawom z nim związanym. W latach 80. związany był z prasą konspiracyjną. W latach 1994-1999 był dyrektorem Ośrodka Gdańskiego Telewizji Polskiej.
Rozgłos w kraju i za granicą przyniosła mu debiutancka powieść Weiser Dawidek (1987), zekranizowana przez Wojciecha Marczewskiego w 2000.
Huelle uhonorowany został wieloma prestiżowymi nagrodami. W 1997 nominowany był do Literackiej Nagrody NIKE. Jest laureatem Paszportu Polityki.
[edytuj] Paweł Huelle a ks. Jankowski
12 września 2005 przegrał trwający 8 miesięcy w Sądzie Okręgowym w Gdańsku proces o naruszenie dóbr osobistych, jaki pisarzowi wytoczył ks. prałat Henryk Jankowski.
Zdaniem duchownego, Huelle naruszył jego dobra osobiste twierdząc, że prałat przemawia jak "gauleiter, gensek, a nie jak kapłan", a za dobra materialne mógłby zamienić "polski paszport na paszport Volksdeutschsa, Rosjanina, czy Irakijczyka". Sąd nakazał pisarzowi zamieszczenie na własny koszt w "Rzeczpospolitej" oświadczenia następującej treści: "W związku z zamieszczeniem w dniu 22 maja 2004 r. artykułu mojego autorstwa pt. Zrozumieć diabła dot. osoby oraz działalności ks. Henryka Jankowskiego proboszcza bazyliki św. Brygidy w Gdańsku pragnę przeprosić ks. Henryka Jankowskiego za użyte w nim sformułowania i określenia obrażające jego osobę".
Pisarz się odwołał i wygrał apelację. Ostatecznie nie musiał go przepraszać ani wpłacać pieniędzy katolickiej organizacji charytatywnej Caritas. Sąd obciążył kosztami postępowania ks. Jankowskiego. Musiał on też zwrócić Pawłowi Huelle 1000 zł kosztów, które pisarz poniósł w związku z procesem.
