Paweł Smoczyński

Z Wikipedii

Paweł Leon Smoczyński (1914 - 1979) – językoznawca, profesor UMCS.

W latach 1933-1937 studiował filologię polską w Uniwersytecie Poznańskim. W okresie okupacji pracował jako nauczyciel i urzędnik na Lubelszczyźnie i Polesiu. W r. 1945 zorganizował w Głownie Państwowe Gimnazjum i Liceum Koedukacyjne. Następnie pracował w Uniwersytecie Łódzkim oraz w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi. W roku 1951 otrzymał stopień doktora na podstawie pracy Nowy podział rozwoju mowy dziecka. Studium językoznawcze. W latach 1955-1979 pracował na Wydziale Humanistycznym UMCS w Lublinie, początkowo na stanowisku docenta, a od roku 1966 jako profesor nadzwyczajny. Pełnił tam szereg funkcji kierowniczych w katedrach i zakładach filologicznych. Był organizatorem studiów rusycystycznych oraz współorganizatorem filologii angielskiej, germańskiej i romańskiej na UMCS. W latach 1963-1964 gościnnie wykładał w Instytucie Słowiańskim Uniwersytetu Humboldta w Berlinie (NRD).

Był współpracownikiem Komisji Językowej PAU. Należał do Łódzkiego Towarzystwa Naukowego i Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, a także do Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego i in.

Zajmował się trzema obszarami językoznawstwa: mową dziecka, dialektologią oraz onomastyką. Najbardziej jego znaną pracą była monografia Przyswajanie przez dziecko podstaw systemu językowego (1955). Zebrane przez niego materiały wykorzystano m. in. w Małym atlasie gwar polskich oraz w Atlasie językowym kaszubszczyzny i dialektów sąsiednich. Kierował pracami nad Atlasem gwar Lubelszczyzny. Opublikował też pracę Słowiańskie imiona pospolite i własne... (1963).