Personal Rapid Transit

Z Wikipedii

Personal Rapid Transit - sieć nadziemnej kolei indywidualnego transportu miejskiego i/lub podmiejskiego. Oparta o automatyczne wagoniki z wprowadzaniem adresu miejsca docelowego. Jedynym w pełni funkcjonującym jako PRT jest:

• Morgatown PRT (USA) zbudowana w latach siedemdziesiątych i działająca do dzisiaj sieć PRT. ^[1]

Na świecie znanych jest wiele projektów osobistego transportu. Najbardziej znane to:

• ULTra (Bristol, UK) od marca 2009 będzie obsługiwać lotnisko Heathrow w Londynie. ^[2]
• CabinTaxi (Detroit, USA)
• Coaster (GRT system), Austria ^[3]
• CompuCar (Niemcy)
• FLYWAY (Sweden)
• Higherway (Vancouver, WA.,USA)
• Magtube (CA, USA)
• MicroRail (Ft. Worth, TX., USA)
• MISTER (Polska) ^[4]
• MonicPRT (Singapur)
• JPods (Minneapolis, USA)
• Pathfinder (Detroit, USA)
• ParkShuttle (Holandia)
• POSTECH PRT (Korea)
• The Serpentine (Szwajcaria)
• SkyCab (Szwecja)
• SkyTaxi (Rosja)
• SkyTran (Los Angeles, USA)
• Skyweb Express (Minneapolis, USA, produkt Taxi 2000 Corporation)
• Vectus PRT (Szwecja/Korea) ^[5]
• Y-Rail PRT (or GRT)

W ostatnim czasie zostały zrealizowane jako prototyp lub pełnowymiarowy demonstrator tylko 4 projekty (ULTra, VECTUS, COASTER i częściowo MISTER)

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny techniki. Jeśli możesz, rozbuduj go.

1. ↑ http://web.presby.edu/~jtbell/transit/Morgantown/
2. ↑ http://londonconnections.blogspot.com/2008/03/heathrow-ultra-prt.html
3. ↑ http://www.coaster.at/
4. ↑ http://www.mist-er.eu
5. ↑ http://www.vectus.se/eng_press.html

http://prt-sitin.pl/