Pierścień gardłowy chłonny
Z Wikipedii
Artykuł wymaga poszerzenia. |
Pierścień gardłowy Waldeyera zwany również pierścieniem chłonnym gardła to nagromadzenie tkanki chłonnej w gardle, które ma znaczenie ochronne przed bakteriami i innymi czynnikami chorobotwórczymi, chroniące przed ich penetracją do dalszych odcinków układu oddechowego i pokarmowego. Pojęcie limfatycznego pierścienia twarzowego wprowadził do anatomii niemiecki patolog Heinrich Wilhelm Gottfried von Waldeyer-Hartz (1836-1921) w 1884 roku.
W jego skład wchodzą:
- migdałek gardłowy
- migdałki trąbkowe
- migdałki podniebienne
- migdałek językowy
- pojedyncze grudki chłonne rozproszone w błonie śluzowej gardła
- pasma (sznury) boczne tkanki chłonnej zlokalizowane na tylnej ścianie gardła.
[edytuj] Bibliografia
- 3.3 Gardło i krtań. W: Bożydar Latkowski: Otolaryngologia - podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wyd. Lek. PZWL, 1998.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Waldeyer's tonsillar ring w bazie Who Named It