Pieter van Bleiswijk
Z Wikipedii
Pieter van Bleiswijk (ur. w 1724 w Delft, zm. 29 października 1790 w Hadze) - polityk holenderski, najpierw pensjonariusz w Delft potem Wielki Pensjonariusz Holandii od 1 grudnia 1772 do listopada 1787. Należał do tak zwanej partii Patriotów, zwolenników reform w oparciu o wzory rewolucji amerykańskiej. Głównym przeciwnikiem Bleiswijka był książę Ludwig Ernst von Braunschweig-Lüneburg-Bevern, znany jako książę Brunszwiku-Wolffenbüttel, główny doradca Wilhelma V Bleiswijk został zdjęty z urzędu po inwazji pruskich wojsk do Republiki w roku 1787.
W roku 1784 działający z inicjatywy Bleiswijka Jan Carel van der Borch negocjował ze Szwedami układ, na mocy którego Republika Zjednoczonych Prowincji miała by wypłacać subsydia Gustawowi III, w zamian za 6.000 żołnierzy szwedzkich potrzebnych holenderskiemu rządowi. Pieter van Bleiswijk zachorował jednak wtedy, co spowodowało zawieszenie rozmów.
[edytuj] Źródła
- Regeringsleiders van de Nederlanden
- Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s.153.
Poprzednik Pieter Steyn |
Wielki Pensjonariusz Holandii 1772-1787 |
Następca Laurens Pieter van de Spiegel |