Pietro Cavallini

Z Wikipedii

Pietro Cavallini (ur. ok. 1250, zm. ok. 1330) - włoski malarz i mozaikarz późnego średniowiecza.

Pochodził prawdopodnobnie z Rzymu. Stworzył w Rzymie szkołę, która miała dość szeroki wpływ, zanim nie upadła polityczna i artystyczna ranga Rzymu (gdy w 1305 papieże zamieszkali w Awinionie, a Giotto malował już freski w Padwie rozsławiając szkołę florencką).

Pierwsza odnotowana praca: cykl mozaik do bazyliki San Paolo fuori le Mura, ze scenami staro- i nowowtestamentowymi (1277-1285), zniszczone w pożarze w 1823.

W pierwszym kościele na Zatybrzu rzymskim - bazylice św. Marii na Zatybrzu - stworzył w apsydzie mozaiki przedstawiające sceny z życia Marii:

• Narodzenie Marii
• Zwiastowanie
• Narodziny Jezusa
• Pokłon Trzech Króli
• Wizyta w Świątyni
• Zaśnięcie

Mistrzowskie dzieło stworzył w kościele Santa Cecilia in Trastevere w Rzymie, zapewne około 1293. Malowidła, ukazujące Sąd Ostateczny, doskonale prezentują styl Cavalliniego (tzw. rzymski naturalizm), szukającego sposobów oddania głębi przestrzeni, modelującego twarze miękkim światłocieniem, stosując żywe zestawienia barw o pięknym wydźwięku. Szczątki fresku w rzymskiej bazylice odsłonięto w 1900 roku. W połowie XV wieku - jak zanotował Lorenzo Ghiberti - całe wnętrze bazyliki pokrywały freski Cavalliniego.

Przypisuje mu się także: Malowidła w apsydzie kościele św. Jerzego na Velabrum w Rzymie (na podstawie podobnej stylistyki), a także mozaikę Maria ze św. Sebastianem i Chrysognos w apsydzie kościoła San Crisogno.

Giorgio Vasari twierdził, jakoby Cavallini był uczniem Giotta, nie jest to jednak prawdą. Giotto znał prace rzymskiego kolegi i jego sztuka oddziaływała na niego.