Piotr Wysz

Z Wikipedii

Piotr Wysz Radoliński herbu Leszczyc (ur. ok. 1354 w Radolinie zm. 30 września 1414 w Poznaniu) — biskup krakowski od 1392, poznański od 1412.

Z wykształcenia prawnik, studiował w Pradze i Padwie, gdzie w 1386 roku uzyskał doktorat obojga praw.

Współpracownik króla Władysława Jagiełły i królowej Jadwigi Andegawenki. Od 1391 roku kanclerz dworu królowej, w dniu 4 grudnia 1392 roku mianowany biskupem krakowskim. Współorganizator odnowionej i powiększonej o wydział teologiczny w 1397 roku na mocy pozwolenia papieża Bonifacego IX Akademii Krakowskiej. Pierwszy kanclerz uczelni krakowskiej. Wykonawca testamentu królowej Jadwigi Andegawenki w 1399 roku.

Biskup Piotr Wysz trzykrotnie w latach 1394, 1396 i 1408 zwoływał synody diecezjalne. W 1397 roku wraz z królewską parą sprowadził zakon karmelitów do kościoła "na Piasku", a w 1405 sprowadził do Krakowa wraz z królem Władysławem Jagiełłą zakon kanoników regularnych laterańskich z Kłodzka powierzając ich opiece kościół pw. Bożego Ciała na Kazimierzu.

Był uczestnikiem dwóch synodów w Sienie w 1408 roku i Pizie w 1409 rok. Zabierając głos jako biskup i dyplomata uczestnicząc w obradach soborowych krytykował nadużycia w kościele i postulował wprowadzenie reform. Po obradach soboru wraz z opatem tynieckim Mścisławem postanowił biskup Wysz udać się z pielgrzymką do Ziemi Świętej, do kraju powrócił wiosną 1410 roku. Wskutek intrygi księcia Witolda w 1412 roku biskupa Piotra Wysza przeniesiono na biskupstwo poznańskie, a biskup poznański Wojciech Jastrzębiec został biskupem krakowskim. Papież Jan XXII nie chcąc zrażać sobie króla Władysława Jagiełły powyższe zmiany zatwierdził.

Biskup Piotr Wysz zmarł w Poznaniu i pochowany został w katedrze poznańskiej.