Pismo bengalskie
Z Wikipedii
Pismo bengalskie - pismo używane w Bangladeszu i Indiach do zapisu języków: bengalskiego, assamskiego oraz kilku innych rzadziej używanych. Alfabet bengalski to alfabet sylabiczny. Pismo wywodzi się z języka brahmi, a powstało pod wpływem dewanagari. W XIX wieku wraz z wprowadzeniem pisma litery przebrały kształty standardowe. Nad niektórymi literami stawiana jest matra (poziomy znak nad literą). W języku bengalskim występują grafemy lub znaki, a nie litery. Pismo to obejmuje 52 znaki podstawowe i 5 znaków dodatkowych. Istnieje 11 grafemów na oznaczenie samogłosek, w tym 2 dyftongi (dyftongów jest w sumie 16 ale tylko 2 mają zapis). Istnieje 35 spółgłosek. Występuje również około 300 ligatur (zbitek spółgłoskowych) czyli dwucząstkowych znaków zapisywanych poziomo, pionowo bądź przez odrębne znaki.