Po Prostu (czasopismo)
Z Wikipedii
"Po Prostu" - polskie pismo społeczno-polityczne, wydawane w latach 1947-57 w Warszawie. Najpierw był to dwutygodnik, a od roku 1949 tygodnik. Po Prostu było początkowo organem Akademickiego Związku Walki Młodych "Życie". Od roku 1948 do połowy roku 1954 było pismem ZG Związku Akademickiego Młodzieży Polskiej, a następnie ZG ZMP.
Od roku 1955 "Po Prostu" ukazywało się jako "Tygodnik studentów i młodej inteligencji", angażując się w ruch na rzecz reform ustrojowych (redaktorem naczelnym w tym czasie był Eligiusz Lasota) i stało się wręcz symbolem przemian "Polskiego Października". Zostało prowokacyjnie zlikwidowane przez władze w roku 1957, co wywołało w Warszawie rozruchy studenckie i zamieszki uliczne.
W skład redakcji lub na łamach pisma publikowało swe teksty wchodziło wielu wybitnych dziennikarzy, m. in. Jerzy Ambroziewicz, Stefan Bratkowski, Marek Hłasko, Jan Olszewski, Lech Emfazy Stefański, Jerzy Strzałkowski, Ryszard Turski, Jerzy Urban, Jerzy Vaulin.
Pismo to wznowione w roku 1990 przez Turskiego wraz z częścią zespołu, nie zdobyło już uznania rynku i w roku 1991 przestało się ukazywać.
Nazwę "po prostu" nosił także pierwszy polski dyskusyjny klub filmowy, którego powstanie zostało zainicjowane przez tygodnik. Pierwsza projekcja, "Dyktator" Charlie Chaplina, odbyła się 8 listopada 1955 r. w sali kina "Wiedza" warszawskiego Pałacu Kultury i Nauki. Po zamknięciu tygodnika DKF musiał zmienić nazwę. Nawiązując do poprzedniej wybrano nazwę "zygzakiem". Klub został zamknięty w 1989 r. w związku z kłopotami finansowymi.
