Poliglota Kompluteńska
Z Wikipedii
Biblia Poliglotta Kompluteńska - pierwsza poliglotta zawierająca całość tekstu biblijnego w trzech wersjach: hebrajskiej, łacińskiej (Wulgata) oraz greckiej (z łacińskimi glosami). Nazwa "Kompluteńska" wywodzi się od od łacińskiej nazwy miejscowości Alcalá de Henares (łac. Complutum) będącej obecnie przedmieściem Madrytu.
Nazwa Biblia Poliglotta Kompluteńska występuje też w literaturze jako Biblia Polyglotta Kompluteńska.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Biblia Poliglotta Kompluteńska została opracowana w sześciu tomach pod kierunkiem kardynała F. Ximenesa de Cisneros w latach 1514–1517.
[edytuj] Opis
Pierwsze cztery tomy zawierają Stary Testament w języku hebrajskim, aramejskim, greckim (Septuaginta), Wulgatę oraz nowe łacińskie tłumaczenia tekstu aramejskiego Septuaginty. Tom piąty zawiera Nowy Testament (tekst grecki i Wulgatę). Tom szósty zawiera słowniki i gramatykę języka hebrajskiego i aramejskiego Alfonsa Zamara.
[edytuj] Typografia
Komplet czcionek greckiego pisma ortotycznego do tego wydania wyrytował Arnaldo Guillén de Brocar w Hiszpanii w 1510 r. Kilka lat później greka ortotyczna jako pismo drukarskie zupełnie zanikła, aż do XIX wieku, gdy zaczęto pownownie projektować greckie pisma ortotyczne. Najpopularniejsze ortotyczne greckie pismo drukarskie to New Hellenic Victora Scholderera z roku 1927, obecnie dostępne w postaci fontów OpenType pod nazwą GFS Neohellenic. Cyfrowa adaptacja pisma z Biblii Kompluteńskiej jest dostępna pod nazwą GFS Complutum].
