Poliszynel
Z Wikipedii
Poliszynel (fr. polichinelle, wł. pulcinella) – postać gbura z włoskiej commedia dell'arte i francuskiego teatru kukiełkowego. Jego charakterystycznymi cechami były garb, komiczne zachowanie i głos.
Wielu utrzymuje, że jest potomkiem Maccusa z farsy atellańskiej, a imię swe zawdzięcza kogutowi, który był przezwiskiem Maccusa. Już rzymskie malowidło na wazie przedstawia aktora z ogromnym kogucim pióropuszem na kapeluszu i nie ulega wątpliwości, że z takim wizerunkiem kojarzony jest renesansowy Poliszynel. W siedemnastym wieku Callot rysuje podobną figurę ozdobioną dwoma kogucimi piórami i nazywa ją Cucurucu.
Zdaje się, że Poliszynel ze swoją wojowniczością, garbem, haczykowatym nosem i kogucim pióropuszem posiada genealogię starodawną i dość szacowną. Poliszynel jest najbliżej spowinowacony z Brighellą ale starszy od niego i bardziej skomplikowany. Jego maska z głębokimi zmarszczkami, haczykowatym nosem i złymi oczami dobrze symbolizuje jego naturę. Jest on okrutnie nieludzki, samolubny i egoistyczny – łajdak może przyjemny ale taki, z którym nikt nie chciałby zawierać bliższej znajomości.
Poliszynel należy do masek "komicznych" i jest jedną z najbardziej charakterystycznych postaci w commedii dell'arte.
