Pomarańcza chińska

Z Wikipedii

Pomarańcza chińska
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	rutowce
Rodzina	rutowate
Rodzaj	cytrus
Nazwa systematyczna
Citrus sinensis (L.) Osbeck
Synonimy
Citrus aurantium L. var. dulcis L. Citrus auriantum var. sinensis L.
Galeria zdjęć i grafik

Pomarańcza chińska (pomarańcza słodka) Citrus sinensis (L.) Osbeck - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny rutowatych. Pochodzi z Chin i Wietnamu.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Odmiany 3 Zastosowanie 4 Przypisy

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Niewysokie, wiecznie zielone drzewo o okrągławej koronie, dorastające do 12 m wysokości.

Liście

Eliptycznolancetowate, skórzste, zimozielone> Mają piłkowane brzegi i osadzone są na oskrzydlonych ogonkach.

Kwiaty

Niewielkie, pachnące, z reguły białe. Mają 5-działkowy kielich, dużą 5-płatkową koronę, 1 słupek i liczne pręciki.

Owoce

Kuliste jagody barwy pomarańczowej, w zależności od odmiany o różnej wielkości i barwie miąższu.^[1]

[edytuj] Odmiany

Istnieje wiele znanych i uprawianych odmian pomarańczy chińskiej dojrzewających o różnych porach i różniących się pewnymi cechami. Są odmiany o "białym" (czyli pomarańczowym) oraz czerwonym miąższu ('Cara Cara'). Istnieją odmiany bezpestkowe ('Delta', 'Midknight'). Wśród odmian amerykańskich, jedną z najwcześniejszych jest odmiana 'Hamlin' dojrzewająca w listopadzie. Po niej - od grudnia do lutego dojrzewają 'Pine-Apple' i 'Washington Navel'. W kwietniu lub nieco później dojrzewa 'Valencia'. Owoce wielu odmian można zostawić na drzewie przez dłuższy czas od momentu ich okresu dojrzałości.

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina uprawna : W uprawie od ponad 2000 lat p.n.e. Obecnie uprawiana jest na terenie Europy - w krajach śródziemnomorskich (od XV wieku Hiszpania i Portugalia, od XVI wieku Francja), w Turcji, w Południowej Afryce, od poł. XVI wieku w Ameryce Północnej - Meksyk, Stany Zjednoczone oraz na terenie Ameryki Południowej w Brazylii. Pomarańcza ta jest najpopularniejszym uprawnym gatunkiem pomarańczy i zajmuje w światowej produkcji pierwsze miejsce.
  • Warunki uprawy: Drzewa wymagają zapewnienia dużej ilości światła i wilgotnej, żyznej gleby oraz wysokich temperatur.
• Sztuka kulinarna : Owoce spożywane są na surowo bądź w postaci przetworów. Produkuje się z nich olbrzymie ilości soków - również mieszanych z innymi owocami.
  • Wartość odżywcza: Sok pomarańczy słodkiej jest źródłem dużej ilości witaminy C (zwiększone spożywanie wskazane przy obniżeniu odporności organizmu, natomiast przeciwwskazaniem może być nadkwaśność czy inne schorzenia przewodu pokarmowego).
• Skórka jest źródłem olejków eterycznych stosowanych w kosmetyce oraz pektyn, karotenów i soku pomarańczowego o właściwościach przeciwmiażdżycowych i wzmagających czynność jelit. Skórka w postaci kandyzowanej jest dodatkiem do ciast i tortów.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.