Powłoka systemowa

Z Wikipedii

Powłoka systemowa - (ang. shell) - program komputerowy pełniący rolę pośrednika pomiędzy systemem operacyjnym lub aplikacjami a użytkownikiem, przyjmując jego polecenia i "wyprowadzając" wyniki działania programów. To pośrednictwo nie jest obowiązkowe (programy mogą chcieć być bardziej "samodzielne").

Powłoka często sama zawiera podstawowe polecenia, gdy jednak wydane przez użytkownika polecenie nie jest wbudowane, uruchamiany jest program zewnętrzny. Po zalogowaniu użytkownik znajduje się w linii poleceń i może wydawać polecenia systemowi. Zachęca go do tego tzw. znak zachęty (shell prompt) - zwykle jest to '>', '$' lub '#'.

[edytuj] Rodzaje powłok systemowych

[edytuj] Powłoki tekstowe

• 4DOS/4OS2/4NT - (DOS, OS/2, Windows NT)
• bash - Bourne Again Shell (ang. ponownie powłoka Bourne'a)
• CL - (OS/400)
• cmd.exe - (OS/2, Windows 2000, Windows NT - Windows Vista)
• command.com - procesor poleceń systemu DOS
• CCP - (CP/M)
• csh - (UNIX)
• DCL - (VMS/OpenVMS)
• DDT - (ITS)
• FreeCOM - (FreeDOS)
• iSeries QSHELL - (IBM OS/400)
• JCL - (OS/360, z/OS)
• ksh (Korn Shell) - (UNIX)
• rc Shell - (Plan 9)
• sh - (UNIX)
• tcsh - (UNIX)
• TSO - (MVS)
• Windows PowerShell - (Windows XP, Windows Server 2003, Windows Vista, Microsoft Exchange Server 2007)
• Windows Recovery Console - (Windows 2000, Windows XP)
• zsh - (UNIX)

[edytuj] Powłoki graficzne

• GNOME, a dokładniej Nautilus lub GMC
• KDE, a dokładniej Konqueror
• finder - powłoka systemu Mac OS
• explorer - powłoka systemu Microsoft Windows
• LeoShell - alternatywna powłoka systemu Microsoft Windows.