Powłoki przeciwodblaskowe
Z Wikipedii
Powłoki przeciwodblaskowe – układ jednej lub większej ilości cienkich warstw substancji naniesionych na powierzchnię elementu optycznego w celu zminimalizowania natężenia światła odbitego i zwiększenia natężenia światła przechodzącego. Dobra jakość powłok przeciwodblaskowych naniesionych na soczewki tworzące obiektyw ma zasadniczy wpływ na eliminację efektu flary, a także podnosi kontrast powstającego obrazu.
Zasada działania powłok przeciwodblaskowych opiera się o dwa zjawiska:
- zgodnie ze wzorami Fresnela, możliwe jest dobranie takiego współczynnika załamania światła warstwy powłoki, aby współczynnik odbicia był jak najmniejszy (teoretycznie możliwe jest osiągnięcie wartości 0);
- przy naniesieniu warstwy powłoki o odpowiedniej grubości, promienie odbite od obu powierzchni granicznych warstwy wygaszą się na skutek interferencji.
