Pręt (mechanika)

Z Wikipedii

Pręt - podłużny element konstrukcji. Jeden wymiar pręta (długość) jest znacznie większy od dwóch pozostałych (szerokość i wysokość przekroju). Przykładem pręta może być belka stropowa. Prętem może być pręt właściwy, rura lub inny podłużny wyrób hutniczy.

Pręt posiada swoją oś, która jest połączeniem środków geometrycznych przekrojów pręta. Wprowadza się osie współrzędnych x₁ i x₂, które leżą w płaszczyźnie przekroju i x₃ pokrywającą się z osią pręta. Ze względu na zaniedbanie kształtu przekroju pręta i sprowadzenie go do odcinka, wyznacza się tzw. charakterystyki geometryczne przekroju, które opisują jego właściwości. Podstawowymi charakterystykami są:

• pole powierzchni przekroju: A =G₀₀
• położenie geometrycznego środka przekroju
• momenty bezwładności przekroju: J₁ =G₀₂, J₂ =G₂₀
• moment bezwładności skrętnej przekroju: J₃ =β(G₀₂+G₂₀)
• współczynnik ścinania: α

Ogólny wzór na charakterystyki geometryczne przekroju (oprócz α) dla przypadku pręta prostego wykonanego z materiału jednorodnego (o stałym module Younga)ma postać:

Charakterystyki G₀₁ i G₁₀ noszą nazwę momentów statycznych przekroju i służą do wyznaczenia położenia geometrycznego środka przekroju. Wyznaczenie momentu bezwładności skrętnej wiąże się ze zjawiskiem deplanacji. Założenie, że β=1 dla każdego przekroju nosi nazwę błędu Naviera.

[edytuj] Zobacz też

• pręt (wyrób hutniczy)