Prefacja
Z Wikipedii
Prefacja - (łac. praefatio - przedmowa) w niektórych Kościołach chrześcijańskich, np. Kościele rzymskokatolickim, hymn dziękczynny odmawiany lub śpiewany w każdej mszy po ofiarowaniu, jako wstęp do kanonu mszalnego.
W Mszale Rzymskim znajdują się następujące prefacje:
- 1. prefacja adwentowa
- 2. prefacja adwentowa
- Prefacja o Objawieniu Pańskim
- Prefacja o Chrzcie Pańskim
- Prefacja na 1. Niedzielę Wielkiego Postu
- Prefacja na 2. Niedzielę Wielkiego Postu
- Prefacja na 3. Niedzielę Wielkiego Postu
- Prefacja na 4. Niedzielę Wielkiego Postu
- Prefacja na 5. Niedzielę Wielkiego Postu
- Prefacja na Niedzielę Palmową
- prefacja o wniebowstąpieniu
- Prefacja o zesłaniu Ducha Świętego
- Prefacja o Najświętszej Trójcy
- Prefacja o Ofiarowaniu Pańskim
- Prefacja o Zwiastowaniu Pańskim
- Prefacja o Przemienieniu Pańskim
- Prefacja o Najświętszym Sercu Pana Jezusa
- Prefacja o Jezusie Chrystusie, Królu Wszechświata
- Prefacja o Krzyżu świętym
- Prefacja o Niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny
- Prefacja o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej
- Prefacja o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny
- Prefacja o Najświętszej Maryi Pannie Królowej Polski
- Prefacja o Aniołach
- Prefacja o św. Janie Chrzcicielu
- Prefacja o św. Józefie
- Prefacja o św. apostołach Piotrze i Pawle
- Prefacja o Wszystkich Świętych
- Prefacja o Świętych Męczennikach
- Prefacja o Świętych Pasterzach
- Prefacja o Świętych Dziewicach i Zakonnikach
- Prefacja o Św. Wojciechu Biskupie i Męczenniku
- Prefacja o Św. Stanisławie Biskupie i Męczenniku
- Prefacja o Św. Jadwidze Śląskiej
- Prefacja na Mszę Krzyżma
- Prefacja na śluby zakonne
- Prefacja na poświęcenie kościoła
- Prefacja na poświęcenie ołtarza
- Prefacja o jedności Kościoła
[edytuj] Prefacja w liturgii luterańskiej
Prefacja w liturgii Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego rozpoczyna Liturgię Sakramentu Ołtarza (Eucharystyczną). Pierwsza część prefacji, a więc dialog duchownego ze zborem jest stała:
Ksiądz: Pan niech będzie z wami!
Zbór: I z duchem twoim.
Ksiądz: Wznieście swe serca!
Zbór: Wznosimy je do Pana.
Ksiądz: Dziękujmy Panu, Bogu naszemu.
Zbór: Słuszną to i sprawiedliwą jest rzeczą.
po czym ksiądz zmawia modlitwę prefacyjną.