Proklityka
Z Wikipedii
Proklityka to wyraz nieposiadający własnego akcentu, lecz tworzący całość akcentową z następującym po nim wyrazem akcentowanym.
Przykłady proklityk w języku polskim:
- przyimki jednosylabowe:
-
- na dole, po wakacjach, za lasem,
- spójniki jednosylabowe:
-
- i tyle, bo mam!
- partykuła nie przed osobowymi formach czasownika dłuższymi niż jednosylabowe
-
- nie potrafił, nie poszła.
Wyraz będący w proklityką w jednym wyrażeniu, może nią nie być w innym wyrażeniu, na przykład:
- w połączeniach przyimek + jednosylabowy rzeczownik akcent może padać na przyimek:
-
- na głos, za mąż, ale na koń!
- w połączeniach przyimek + jednosylabowy zaimek akcent musi padać na przyimek:
-
- za nim, u mnie,
- w połączeniach nie + jednosylabowa forma czasownika akcent musi padać na nie:
-
- nie ma, nie znał.