Przepuklina
Z Wikipedii
 |
Przepuklina |
| ICD-10: |
K40-K46
|
|
K40-K46.0 {{{X.0}}} |
|
| K40-K46.1 {{{X.1}}} | |
| K40-K46.2 {{{X.2}}} | |
| K40-K46.3 {{{X.3}}} | |
| K40-K46.4 {{{X.4}}} | |
| K40-K46.5 {{{X.5}}} | |
| K40-K46.6 {{{X.6}}} | |
| K40-K46.7 {{{X.7}}} | |
| K40-K46.8 {{{X.8}}} | |
| K40-K46.9 {{{X.9}}} | |
Przepuklina (łac. hernia) – patologiczne uwypuklenie zawartości jamy ciała (najczęściej jamy brzusznej) przez otwór w powłokach, w miejscu zwanym miejscem o obniżonej oporności (łac. locus minoris resistententiae).
Spis treści |
[edytuj] Rodzaje
[edytuj] Przepukliny brzuszne
- przepuklina pachwinowa z wyróżnieniem przepukliny mosznowej
- przepuklina udowa
- przepuklina pępkowa
- przepuklina w kresie białej
- przepuklina Richtera
- przepuklina okołostomijna
[edytuj] Inne
- przepuklina rozworu przełykowego
- przepuklina przeponowa
- przepuklina cewy nerwowej
[edytuj] Podział
[edytuj] Pod względem etiogenezy
- Wrodzona przepuklina przeponowa
- przepuklina nabyta, w tym jako szczególny podtyp przepuklina pooperacyjna
[edytuj] Pod względem umiejscowienia
- zewnętrzne
- wewnętrzne
[edytuj] Pod względem komplikacji
- przepuklina odprowadzalna
- przepuklina nieodprowadzalna, ze szczególnym wyróżnieniem przepukliny uwięźniętej
[edytuj] Budowa przepukliny
Przepuklina posiada wrota przepukliny, kanał przepukliny, worek przepuklinowy oraz zawartość.
- Wrota przepukliny jest to miejsce, przez które wydostaje się zawartość przepukliny. Pierwotnie jest to punkt zmniejszonego oporu tkanek. Na skutek naprężeń i ciągłych urazów wrota przepukliny zostają obmurowane pierścieniem łącznotkankowym.
- Kanał przepukliny jest to droga, którą zawartość przepukliny wydostaje się do tkanek podskórnych.
- Worek przepuklinowy, w przypadku przepuklin brzusznych, utworzony jest przez otrzewną, która otacza bezpośrednio przedostające się do worka struktury. Worek można podzielić na szyjkę (znajduje się we wrotach i w kanale), trzon i dno (koniec przepukliny).
- Zawartość przepukliny może być bardzo różna w zależności od umiejscowienia. Początkowo przepuklina może być pusta. Następnie wraz z jej poszerzaniem mogą przedostawać się do niej okoliczne struktury. W przypadku przepuklin brzusznych są to najczęściej sieć większa, jelito cienkie.
[edytuj] Etiologia i występowanie
Przepuklina, wbrew obiegowej opinii, nie powstaje nagle pod wpływem dużego wysiłku. Wysiłek może przyczynić się do ujawnienia przepukliny, która istniała wcześniej. Współcześnie za najważniejsza przyczynę powstawania przepuklin uważa się wrodzone zaburzenia syntezy i degradacji włókien kolagenowych. Wraz z wiekiem zachodzi degradacja owych włókien, stąd też częstsze występowanie przepuklin w wieku starszym.
Występują u około 4% populacji. Rozpoznaje się je najczęściej we wczesnym dzieciństwie, spowodowane defektami w budowie powłok oraz przepukliny. Drugi szczyt rozpoznań występuje w wieku podeszłym. Przepukliny wrodzone, rozpoznawane u niemowląt, są znacznie rzadsze, spowodowane są dużymi niedoskonałościami w budowie.
Duży odsetek przepuklin stanowią przepukliny pooperacyjne będące powikłaniem wielu zabiegów jamie brzusznej.Ocenia się , że przepukliny takie powstają w 2-10% laparotomii. Na ich powstanie ma wpływ zarówno błąd chirurga (niewłaściwa technika czy szwy) oraz zaburzenia gojenia rany wynikające ze stanu chorego lub wrodzonych zaburzeń syntezy i degradacji kolagenu. Przepukliny pooperacyjne powstają znamiennie częściej po operacjach w trybie pilnym niż po zabiegach planowych. Najczęstszymi przepuklinami pooperacyjnymi są przepukliny kresy białej (cięcie pośrodkowe) lub okołopępkowe. Te drugie są najczęściej skutkiem nieprawidłowego zarośnięcia rany po operacji laparoskopowej.
Najczęściej występujące przepukliny brzuszne to: pachwinowa (70%), udowa (12%), pępkowa (11%).
[edytuj] Leczenie
- leczenie operacyjne polega na odprowadzeniu zawartości worka przepuklinowego do jamy otrzewnej poprzez jego zagłobienie lub jego otwarcie a następnie odcięcie nadmiaru i zeszycie. Ten etap jest wspólny dla wszystkich typów operacji przepuklin. Różnice występują w sposobie zaopatrzenia wrót przepukliny, co w przypadku przepukliny pachwinowej sprowadza się do wzmocnienia tylnej ściany kanału pachwinowego i wytworzeniu nowego pierścienia pachwinowego głębokiego. Istnieją dwa podstawowe typy zaopatrzenia przepukliny - napięciowy z użyciem własnych tkanek (pure tissue repair) oraz beznapięciowy (tension free) z użyciem siatek przepuklinowych o różnych kształtach i zbudowanych z różnych materiałów. Najpopularniejsza jest tu metoda Lichtensteina z użyciem płaskiej siatki polipropylenowej o kształcie "rakiety" lub "stopy" . Metoda ta uznawana jest obecnie za "gold standard" operacji przepuklin. Na całym świecie obserwuje się wyraźny wzrost odsetka operacji przepuklin typu "tension free". W przypadku uwięźnięcia przepukliny konieczna może okazać się częściowa resekcja jelita.
- leczenie zachowawcze polega na stosowaniu specjalnych pasów przepuklinowych.
