Psychologia zdrowia

Z Wikipedii

Psychologia zdrowia to dział psychologii badający wpływ zjawisk psychicznych na ogólny stan zdrowia, a także wpływ ogólnego stanu zdrowia na samopoczucie psychiczne. Powstała na gruncie medycyny behawioralnej, medycyny psychosomatycznej i psychologii medycznej. Psychologia zdrowia została formalnie uznana w 1979 roku przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne.

Wg J. Matarazzo

Psychologia zdrowia to "wkład wychowawczy, naukowy i zawodowy psychologii jako dyscypliny naukowej w krzewienie i utrzymywanie zdrowia, zapobieganie chorobom i ich leczenie, wyodrębnienie etiologicznych i diagnostycznych korelatów zdrowia, choroby i pokrewnych zaburzeń oraz poprawę systemu opieki zdrowotnej i polityki zdrowotnej".

Wg Shelley Taylor

Psychologia zdrowia to "dział psychologii zajmujący się poznaniem wpływu czynników psychologicznych na to, że ludzie pozostają zdrowi, określeniem ich znaczenia w powstaniu chorób oraz ich roli w kształtowaniu zachowania ludzi, kiedy zachorują".

[edytuj] Założenia psychologii zdrowia:

1. Włączenie problematyki zdrowia do obszaru psychologii związanej z medycyną pozapsychiatryczną.
2. Pojęcia zdrowie i choroba nie wykluczają się, są traktowane jako dwa krańce kontinuum.
3. Odejście od kategorii patologii na korzyść zasobów człowieka i jego możliwości rozwojowych.
4. Położenie nacisku na ochronę i promocję zdrowia.
5. Zdrowie - społecznie uznawana wartość; nie ograniczone do systemu opieki zdrowotnej, obejmuje wszystkie dziedziny życia i działalności człowieka.

[edytuj] Rola i zadania psychologii zdrowia

1. Poszukiwanie czynników ważnych dla zdrowia

• Rozszerzenie badań nad emocjami pozytywnymi, poczuciem kontroli, i poczuciem własnej skuteczności
• Rozwój badań nad zachowaniami zdrowotnymi
• Kontynuowanie badań nad typologią osobowości i strukturami psychicznymi, które wpływają na zachowanie zdrowia.

2. Działania praktyczne na terenie medycyny

• Praca z pacjentem - diagnostyka i rehabilitacja.
• Praca z personelem medycznym - działania psychoedukacyjne (np. trening antystresowy), kształcenie umiejętności interpersonalnych (trening komunikacji, trening interpersonalny) w kontakcie z pacjentem jako podmiotem leczenia.
• Rozwiązywanie problemów dotyczących organizacji i zarządzania placówkami medycznymi, zakłóceń w relacji lekarz-pacjent.

3. Promocja zdrowia

• Tworzenie podstaw teoretycznych
• Psychoedukacja ludności zdrowej

Zobacz też: podstawowe zagadnienia z zakresu medycyny i psychologii.