Równina Bełżycka
Z Wikipedii
| Równina Bełżycka | |
 |
|
| Megaregion | Pozaalpejska Europa Środkowa |
| Prowincja | Wyżyny Polskie |
| Podprowincja | Wyżyna Lubelsko-Lwowska |
| Makroregion | Wyżyna Lubelska |
| Mezoregion | Równina Bełżycka |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: - woj. lubelskie |
Równina Bełżycka (343.13) — mezoregion fizycznogeograficzny we wschodniej Polsce, w północno-zachodniej części Wyżyny Lubelskiej. Od północy graniczy z Płaskowyżem Nałęczowskim, od wschodu z Wyniosłością Giełczewską, od południa ze Wzniesieniami Urzędowskimi, od południowego wschodu z Kotliną Chodelską a od wschodu na krótkim odcinku z Małopolskim Przełomem Wisły.
Region jest równiną o mało urozmaiconym krajobrazie, osiągającym wysokość od 160 (skarpa ku dolinie Wisły) do 230 m n.p.m. (dział wodny Wisły i Bystrzycy). Podłoże zbudowane jest z margli kredowych i glin zwałowych. Równina Bełżycka jest regionem typowo rolniczym.
Głównym miastem mezoregionu są Bełżyce. Inne miejscowości na obszarze regionu to Niedrzwica Duża, Karczmiska i Wojciechów.
Małopolski Przełom Wisły • Płaskowyż Nałęczowski • Równina Bełżycka • Kotlina Chodelska • Wzniesienia Urzędowskie • Płaskowyż Świdnicki • Wyniosłość Giełczewska • Działy Grabowieckie • Padół Zamojski
