Rafał Skrzynecki

Z Wikipedii

Rafał Szymon Skrzynecki (ur. 20 października 1714 r. w Goszczonowie Wielkopolskim - zm. 1788 r. w Kaliszu) - jezuita, historyk, polonista, tłumacz, rektor Kolegium w Krośnie w 1767, autor dzieł historycznych.

Wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego w Krakowie w 1732 r. Uczył się w Jarosławiu, Ostrogu, Stanisławowie, Brześciu n/Bugiem i Lublinie, gdzie w latach 1741-46 studiował teologię. W 1745 r. przyjął święcenia kapłańskie.

W 1747 r. rozpoczął nauczanie w szkołach wyższych. Wykładał w Poznaniu, Ostrogu i Krakowie. Od 1753 r. uczył teologii w Kolegium Jezuickim w Lublinie. Przez rok kierował tu Kolegium i prowadził jego kronikę. W 1765 r. przeszedł do administracji jako doradca prowincjała wielkopolskiego, rezydującego w Krakowie. Po 1756 r. wykładał w Kaliszu i Poznaniu. W 1767 r. objął urząd rektora Kolegium w Krośnie, a w rok później - rektora nowicjatu w Krakowie. Od 1772 r. był rektorem Kolegium w Krakowie, gdzie zastała go kasata zakonu.

Opracował dzieła historyczne o początkach działalności zakonu jezuitów w Polsce. Ostatnie lata życia poświęcił pisarstwu i przekładom z łaciny.

Wydał drukiem Żywot wielebnego księdza Wojciecha Męcińskiego (Kalisz 1781), kilka tłumaczeń, m. in. Listy św. Franciszka Ksawerego (Kalisz 1777-1778), a w rękopisie pozostawił cenne dzieło historyczne o początkach zakonu jezuitów w Polsce Provinciae Poloniae SJ ortus et progressus (Biblioteka Ossolińskich).