Rajmund Berengar II Prowansalski

Z Wikipedii

Rajmund Berengar II, kataloński Ramon Berenguer (ok. 1135 – 1166) - hrabia Prowansji w latach 1144-1166. Do 1157 (do osiągnięcia przez niego pełnoletności), Prowansją rządził jako regent jego wuj - Ramon Berenguer IV, hrabia Barcelony.

W 1144, w czasie najazdu na Genuę, zmarł ojciec Rajmunda - Berengar Rajmund I, i młody Rajmund odziedziczył hrabstwo. Natychmiast pretensje do korony wysunęła rodzina z Baux i jedynie akcja wojskowa wuja Rajmunda z 1147, uratowała i zabezpieczyła tron. Wojna z rodziną z Baux trwała do samej śmierci hrabiego Barcelony w 1162.

W sierpniu 1161 Rajmund ze swoim wujem podróżował do Turynu, żeby spotkać się z cesarzem niemieckiem - Fryderykiem I Barbarossą. Rajmund Berenguer II popierał antypapieża Wiktora IV w walce z papieżem Aleksandrem III, którego z kolei popierał król Francji - Ludwik VII Młody. Prowansja zaś leżała w strategicznym miejscu - pomiędzy Francją a Półwyspem Apenińskim. Tam poznał Ryksę Śląską, córkę księcia polskiego - Władysława II Wygnańca. Rajmund dzięki małżeństwu z kuzynką cesarza zyskiwał prestiż i zabezpieczenie przed pretensjami terytorialnymi hrabiego Baux - Hugona. W 1161 odbył się ślub Ryksy z Rajmundem. Wuj Rajmunda zmarł w drodze powrotnej do Prowansji.

Rajmund wznowił wojnę z Genuą, ale zmarł próbując podbić Niceę wiosną 1166. Jego jedynym dzieckiem była córka - Douce II, która odziedziczyła wszystkie jego ziemie.