Ratownik medyczny
Z Wikipedii
Ratownik medyczny - osoba wykonująca zawód medyczny, uprawniona do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakładach opieki zdrowotnej, w szczególności do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji bezpośredniego, nagłego stanu zagrożenia życia lub zdrowia. W Polsce tytuł zawodowy ratownika medycznego uzyskuje się po ukończeniu 2-letniej szkoły policealnej. Natomiast po ukończeniu wyższych studiów zawodowych uzyskuje się tytuł zawodowy licencjata na kierunku/specjalności ratownictwo medyczne(zgodnie z Klasyfikatorem Zawodów i Specjalności - tytuł specjalisty ratownictwa medycznego). Absolwenci obydwu ścieżek kształcenia wykonują, w myśl ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym zawód ratownika medycznego. Ratownicy medyczni pracują zwłaszcza w karetkach pogotowia ratunkowego, oddziałach ratunkowych, jednostkach GOPR, WOPR, prowadzą szkolenia z zakresu pierwszej pomocy. Odpowiednikiem zawodu w krajach anglosaskich jest EMT - Emergency Medical Technician lub Paramedic, a w Niemczech Rettungsassistent (nie da się jednoznacznie określić odpowiedników ze względu na inny rodzaj szkolenia). W większości krajów osoby posiadające polski tytuł licencjata mogą wykonywać swój zawód po zarejestrowaniu sie w odpowiednich organizacjach (np. w Wielkiej Brytanii jest to Health Professions Council) bez konieczności odbywania dodatkowego szkolenia - oznacza to, że zdobyty w Polsce tytuł jest równoważny z jego ekwiwalentem w danym kraju. Na przykład w Wielkiej Brytanii jedynie ratownik medyczny (z tytułem licencjata ratownictwa medycznego) może ubiegać się o używanie tytułu i praktykowanie jako Paramedic (po uprzednim zarejestrowaniu sie). Osoby posiadające wykształcenie policealne nie są - w rozumieniu HPC - paramedykami i nie mogą praktykować na terenie Wielkiej Brytanii jako tacy. Nieprawne używanie tytułu paramedyka w Wielkiej Brytanii jest przestępstwem obarczonym karą pozbawienia wolności do 5 lat i ściganym z urzędu.
