Raymond Boudon
Z Wikipedii
Raymond Boudon (ur. 27 stycznia 1934 w Paryżu) - socjolog francuski.
Absolwent École normale supérieure, wykładał początkowo na Uniwersytecie w Bordeaux następnie na paryskiej Sorbonie (Paryż IV). W latach 60. w USA współpracuje z Paulem Lazarsfeldem. W 1967 broni doktorat: L’analyse mathématique des faits sociaux. We Francji jest głównym przedstawicielem indywidualizmu metodologicznego, wpisującego się w tradycje prac Emila Durkheima i Alexis de Tocqueville'a, ale jest też pod wpływem Maksa Webera, którego teoria stała się podstawą dla programu indywidualizmu metodologicznego.
[edytuj] Bibliographia
- L'Inégalité des chances, Paris, Armand Colin, 1973
- Effets pervers et ordre social, Paris, PUF, 1977
- La Logique du social, Paris, Hachette, 1979
- Dictionnaire critique de la sociologie, (z F. Bourricaud), Paris, PUF, 1982.
- La Place du désordre. Critique des théories du changement social, Paris, PUF, 1984
- L'Idéologie, ou l'origine des idées reçues. Paris, Fayard, 1986
- L'Art de se persuader, des idées douteuses, fragiles ou fausses, Paris, Fayard, 1990
- Le Juste et le Vrai : études sur l'objectivité des valeurs et de la connaissance, Paris, Fayard, 1995.
- Le Sens des valeurs, PUF, 1999.
- L'Explication des normes sociales, (z P. Demeulenaere i R. Viale), Paris, PUF, 2001.
- Y a-t-il encore une sociologie (z R. Leroux), Paris, Odile Jacob, 2003.
- Tocqueville aujourd'hui, Odile Jacob, 2005
- Renouveler la démocratie. Éloge du sens commun, Odile Jacob, 2006
