Reaktor wodny ciśnieniowy
Z Wikipedii
Reaktor wodny ciśnieniowy, w skrócie PWR (ang. Pressurized Water Reactor) -- reaktor jądrowy, w którym moderatorem jest zwykła (lekka) woda pod ciśnieniem ok. 15 MPa. Woda spełnia jednocześnie funkcję czynnika roboczego - chłodziwa rdzenia reaktora.
Reaktor PWR (RJ) produkuje gorącą wodę pod dużym ciśnieniem, która następnie trafia do wytwornicy pary (WP). Tam oddaje ciepło wodzie pod niższym ciśnieniem, która zmienia się w parę mokrą (zazwyczaj 275°C i 6 MPa). Dalej para ta rozpręża się na turbinie parowej (TP).
W odróżnieniu od reaktorów BWR, w reaktorach PWR stosowane są dwa obiegi czynnika roboczego. Pozwala to na zmniejszenie ryzyka wycieku radioaktywnych substancji.
Moc reaktora PWR regulowana jest przez zmianę stężenia boru (pod postacią kwasu borowego) w wodzie w obiegu pierwotnym. Grafitowe pręty regulacyjne stosowane są jedynie podczas rozruchu i wyłączania reaktora.
Reaktory PWR są bardzo bezpiecznymi konstrukcjami. Do tej pory miał miejsce tylko jeden poważny wypadek z ich udziałem. Reaktor PWR firmy Babcock & Wilcox uległ awarii 28 marca 1979 roku podczas wypadku w elektrowni Three Mile Island. Zastosowana obudowa bezpieczeństwa zapobiegła wyciekowi radioaktywnemu. Nikt nie zginął.
Zobacz więcej w osobnym artykule: Wypadek w elektrowni jądrowej Three Mile Island.[edytuj] Reaktor WWER
Reaktory typu PWR zaprojektowane w ZSRR noszą nazwę WWER (ros. Wodo-Wodianoj Eniergieticzeskij Rieaktor - wodno-wodny reaktor energetyczny). Ich budowa nie różni się zasadniczo od konstrukcji zachodnich. Najczęściej spotykane to mniejszy WWER-440 (pracujący w bloku energetycznym o mocy elektrycznej 440 MW) i większy, nowocześniejszy WWER-1000 (blok o mocy 1000 MW elektrycznych).
