Rendez-vous ze śmiercią

Z Wikipedii

Rendez-vous ze śmiercią - powieść napisana przez Agatę Christie, wydana w roku 1938.

[edytuj] Fabuła

Akcja rozgrywa się w Jerozolimie, gdzie na wycieczkę przyjeżdża rodzina Boytonów. Stara pani Boyton jest osobą otyłą i bardzo schorowaną, co nie przeszkadza jej tyranizować swych bliskich - najstarszego syna wraz z synową oraz troje młodszych potomstwa. W pełni ich sobie podporządkowuje, pastwi psychicznie i odcina od reszty otoczenia. Podczas wycieczki strach młodych Boytonów przed matką przeistacza się w nienawiść i chęć buntu. Uświadamiają sobie bowiem jak bardzo dali się przez całe życie tyranizować matce oraz to, że przez dotychczasową izolację praktycznie nie są w stanie normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Podczas wypadu do Petry starsza kobieta zostaje zamordowana - ktoś wstrzyknął jej śmiertelną dawkę digitalisu. Sprawę podejmuje się rozwiązać bawiący w okolicy niezrównany detektyw Herkules Poirot.

[edytuj] Bohaterowie

• pani Boyton
• Lennox, Carol, Raymond i Ginevra Boytonowie - potomstwo pani Boyton
• Nadine Boyton - żona Lennoxa, pogardzana przez teściową
• Jefferson Cope - bliski przyjaciel rodziny Boytonów, zakochany w Nadine
• doktor Teodor Gerard - francuski lekarz
• Sara King - młoda lekarka, zakochuje się z wzajemnością w Raymondzie Boytonie
• lady Westholme - zamożna działaczka polityczna
• panna Amabel Pierce
• pułkownik Carbury - policjant, zajmujący się sprawą
• Herkules Poirot - światowej sławy detektyw

[edytuj] Rozwiązanie

Mordercą wbrew pozorom nie jest nikt z rodziny Boytonów. Całe zamieszanie powstało, ponieważ z powodu silnego motywu jej członkowie podejrzewali siebie nawzajem i próbowali ochraniać, a co za tym idzie utrudniali śledztwo. Panią Boyton zabiła lady Westholme - członkini parlamentu z wygórowanymi ambicjami politycznymi. Obawiała się ona szantażu ze strony starszej pani. Lady Westholme była bowiem za młodu w więzieniu, a jej strażniczką była właśnie pani Boyton. Zbrodnię udaje jej się przeprowadzić bez większego trudu, wykorzystując łatwowierność panny Pierce, którą za pomocą paru zręcznych sztuczek przekonuje, że nie miała możliwości morderstwa. Kiedy lady Westholme orientuje się, że jej zbrodnia została wykryta, popełnia samobójstwo - nie wyobraża sobie bowiem życia bez kariery politycznej, która w tej sytuacji była skończona.