Reprezentacja Serbii i Czarnogóry w piłce siatkowej mężczyzn

Z Wikipedii

Reprezentacja Serbii i Czarnogóry w piłce siatkowej mężczyzn to jedna z najlepszych drużyn siatkarskich na świecie. Do 2002 r. występowała jako Jugosławia. W latach 2003-2006 jako Serbia i Czarnogóra, a od roku 2007 jako Serbia, z powodu rozdzielenia obu państw.

Jako Jugosławia osiągnęli największe sukcesy z Zoranem Gajićem. Najpierw brąz na IO w Atlancie w 1996 r., w 1998 r. II miejsce na MŚ po porażce z Włochami, a w 2000 r. na IO w Sydney złoto po pokonaniu w finale 3:0 Rosjan, jeszcze rok później z tym samym trenerem złoto ME w Ostrawie. Na MŚ w 2002 r. po porażce z Brazylią w półfinale, doznali porażki w meczu o brąz z Francją 3:0, wracając bez medalu. Podczas LŚ 2003 doszli do finału z Brazylią i ten mecz jest uznawany za najlepszy w tej dyscyplinie sportu w historii. Ulegli po niezwykle emocjonującym meczu w tie-breaku 31:29! Na ME 2003 jechali jako faworyt, w półfinale znowu doznali porażki z Francją tym razem 3:2, a w meczu o brąz przegrali z Rosją 3:1, przeciwnikiem z rundy grupowej, z którym wtedy wygrali (przegrali tylko ostatni mecz 3:2 z Polakami). Podczas LŚ 2004 w Rzymie zdobyli brąz po gładkim pokonaniu Bułgarów 3:0. Przyszły IO 2004 w Atenach, gdzie pojechali bronić tytułu. W pierwszym meczu zostali sensacyjnie rozgromieni przez Polskę 3:0, ale następnych meczów nie przegrali. Jednak na ich nieszczęście jakimś wirusem zarazili się ich podstawowi gracze m.in. Ivan Miljković, Vladimir Grbić, jego brat Nikola i Andrea Gerić. Mimo walki przegrali w ćwierćfinale z Rosją 3:1. W 2005 r. zostali gospodarzami finału LŚ, a także współgospodarzami ME wraz z Włochami. W rundzie grupowej LŚ wygrali 2 mecze z Polską, raz u siebie, raz w katowickim Spodku. W półfinałowym meczu LŚ w Belgradzie przegrywali już 2:0 i w 3. secie 22:17, jednak po silnych zagrywkach Miljkovića wygrali 3. seta, pogrążając Polaków (trenowanych już przez Raúla Lozano) w 5 setach. Na ME u siebie nie mieli kłopotów z wygraniem grupy. Po emocjonującym półfinale z Włochami w Rzymie przegrali 3:2. W meczu o 3. miejsce gładko pokonali Hiszpanów 3:0. W kolejnym sezonie podczas Ligi Światowej w 2006 r. znów spotkali się z Polską, wygrywając 3 mecze grupowe i zamykając tym samym Polakom drogę do turnieju finałowego w Moskwie. Tak podkreślił się syndrom, że są katami Polaków (należy wspomnieć, iż w turnieju kwalifikacyjnym, który odbył się w Katowicach do IO w Sydney, przegrywali 23:17 w 4. secie, a i tak wygrali 3:1). Pojechali do Moskwy, lecz wygrali tam tylko jeden mecz 3:2 z Francją. Mecze z Rosją i Bułgarią zakończyły się 3 setową klęską. Trener Ljubomir Travica został zastąpiony przez swojego asystenta Igora Kolakovića. Na MŚ w 2006 r. do kadry wrócił Vladimir Grbić. Serbowie wygrali na inaugurację 3:0 z Rosją, w dalszej fazie turnieju spisywali się świetnie do meczu z Polską. W tym ważnym spotkaniu Polacy przełamali niemoc i pokonali Serbów 3:0. Wynik ten oznaczał półfinałowy pojedynek z Brazylią. Na ten mecz Serbowie się bardzo zmotywowali, jednak nie sprostali warunkom rywala i po walce przegrali 3:1. W meczu o brąz ulegli 3:1 Bułgarom, powtarzając wynik sprzed 4 lat, czyli powrót bez medalu.

Spis treści 1 Osiągnięcia 1.1 Igrzyska Olimpijskie 1.2 Mistrzostwa Świata 1.3 Mistrzostwa Europy 1.4 Liga Światowa 1.5 Puchar Świata 2 Zobacz też

[edytuj] Osiągnięcia

[edytuj] Igrzyska Olimpijskie

1. miejsce - 2000

3. miejsce - 1996

[edytuj] Mistrzostwa Świata

2. miejsce - 1998

[edytuj] Mistrzostwa Europy

1. miejsce - 2001

2. miejsce - 1997

3. miejsce - 1975, 1979, 1995, 1999, 2005

[edytuj] Liga Światowa

2. miejsce - 2003, 2005

3. miejsce - 2002, 2004

[edytuj] Puchar Świata

3. miejsce - 2003

[edytuj] Zobacz też

Reprezentacja Serbii w piłce siatkowej mężczyzn
Reprezentacja Czarnogóry w piłce siatkowej mężczyzn