Retyk (litostratygrafia)
Z Wikipedii
Retyk - nieformalna jednostka stratygraficzna triasu wydzielona na terenie Polski pozakarpackiej i Niemiec (poza Alpami) w oparciu o kryteria litostratygraficzne). Obejmuje ona najwyższą część profilu skalnego triasu, powyżej kajpru. Litologicznie bardzo podobnie wykształcona do kajpru górnego, tak samo dominują tam czerwonawe iłowce i mułowce z rzadkimi przewarstwieniami piaskowców, powstałymi w jeziorach i rzekach klimatu gorącego i dość suchego. Głównym kryterium odróżniającym utwory retyku od kajpru jest brak wystąpień gipsu i anhydrytu w retyku, co odzwierciedla większą wilgotność klimatu i rzadsze wysychanie zbiorników. Dla odróżnienia retyku pojmowanego jako jednostka skalna w Polsce i Niemczech od retyku w sensie globalnej jednostki czasowej, nazwę tego pierwszego terminu rozszerza się często do terminu ""retyk germański .Pozycja wiekowa retyku germańskiego nie jest jeszcze uzgodniona, powstał on w późnym triasie, w czasie późnego noryku i retyku, według niektórych źródeł obejmuje oprócz retyku, także cały noryk i najwyższy karnik. W utworach retyku Niemiec i Polski znaleziono liczne szczątki wymarłych płazów i gadów, w tym słynne stanowisko w Krasiejowie.
[edytuj] Bibliografia:
- Włodzimierz Mizerski, Stanisław Orłowski, 2005: Geologia historyczna dla geografów. PWN
- Jerzy Dzik, Tomasz Sulej, Andrzej Kaim & Robert Niedźwiedzki, 2000, Późnotriasowe cmentarzysko kręgowców lądowych w Krasiejowie na Śląsku Opolskim. Przegląd Geologiczny Nr 3: 226 - 235.
