RMS Carpathia

Z Wikipedii

Carpathia to parowy pasażerski statek transatlantycki linii Cunard Line, zbudowany w stoczni w Newcastle (Wielka Brytania). Zwodowany został 6 sierpnia 1902 a w pierwszy, dziewiczy rejs wypłynął w maju 1903. Jednokominowy liniowiec Cunarda jest znany z uratowania 703 pasażerów z dryfujących szalup po katastrofie innego statku pasażerskiego - Titanica, który zatonął 15 kwietnia 1912 po uderzeniu w górę lodową.

Carpathia płynęła z Nowego Jorku, kiedy kapitan Arthur Henry Rostron (1869 -1940) otrzymał wezwanie o pomoc SOS od tonącego w pobliżu Titanica. Rostron natychmiast skierował statek w odległą o 60 mil okolicę ostatniej znanej pozycji tonącego statku, płynąc z prędkością, której Carpathia nigdy przedtem, ani nigdy potem nie osiągnęła. Pomimo tego statek przypłynął na miejsce katastrofy dopiero o godzinie czwartej nad ranem (Titanic zatonął o 02:25).

Kapitan Rostron okazał się bardzo przewidującym i doświadczonym dowódcą statku. Natychmiast po otrzymaniu sygnału z Titanica zorganizował prowizoryczne pomieszczenia dla rannych i wyziębionych, przygotował oliwę (która mogłaby ułatwić utrzymanie się na wodzie ewentualnym rozbitkom), zorganizował pomoc lekarską, przygotował dźwigi i szalupy na wypadek konieczności użycia. Inżynierowie Carpathii zamknęli dopływ pary i ciepła do kabin, by ta była zużyta przez silniki do osiągnięcia jak największej prędkości. Rostron wystawił dodatkowo wielu obserwatorów, by płynący przez pole lodowe statek nie podzielił losu liniowca White Star Line. Carpathia zabrała na pokład wszystkich 703 rozbitków z szalup. Kapitan został odznaczony Medalem Honoru za szczególną odwagę i roztropność.

Statek zatonął 17 lipca 1918 w okolicach wybrzeży Irlandii, po storpedowaniu przez niemiecki U-boot. 157 pasażerów zostało uratowanych przez HMS Snowdrop następnego dnia. Wrak Carpathii został odnaleziony w 1999 przez Amerykanina Clive'a Cusslera.