Robert Rembieliński
Z Wikipedii
Robert Rembieliński (ur. 27 marca 1894 w Łodzi, zm. 7 sierpnia 1975 w Łodzi) – łódzki farmaceuta, historyk farmacji łódzkiej i ziem polskich. Uczestnik walk o niepodległość Polski w latach 1918-1920. Jego życie, działalność naukowa i społeczna w stowarzyszeniach z dziedziny historii farmacji koncentrowały się wokół rodzinnego miasta i jego społeczności.
Spis treści |
[edytuj] Studia i praca zawodowa
Szkołę średnią ukończył w Piotrkowie Trybunalskim w 1916 r. Studia farmaceutyczne ukończył na Uniwersytecie Warszawskim uzyskując dyplom magistra w r. 1924. Kontynuował naukę na Uniwersytecie w Nancy we Francji i tam w 1926 r. uzyskał doktorat. W 1927 r. przybył do Łodzi i tu odtąd pracował zawodowo prowadząc własną aptekę. W 1937 r. była to "Apteka Grodzka" przy ul. Andrzeja 28 (obecnie ul. Andrzeja Struga), jak wynika z reklamy zamieszczonej w Księdze adresowej m. Łodzi na lata 1937-39, w tym domu też mieszkał.
W czasie wojny był wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa.
Po powrocie do Łodzi od 1945 r. poświęcił się pracy naukowej najpierw na Uniwersytecie Łódzkim, a potem na Akademii Medycznej, był jednym z organizatorów Wydziału Farmaceutycznego. Od 1945 r. był zastępcą profesora, od 1956 r. docentem, od 1962 r. profesorem nadzwyczajnym. Od 1959 r. kierował pierwszą w Polsce Katedrą Historii Farmacji na Wydziale Farmaceutycznym Akademii Medycznej w Łodzi. Od początku swoje zainteresowania naukowe kierował ku historii, a ogniskował je na dziejach farmacji polskiej, a zwłaszcza farmacji łódzkiej, choć i regionu łódzkiego.
[edytuj] Działalność w towarzystwach naukowych
Od początku swojego pobytu w Łodzi zaangażował się w działalność Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, od 1927 r. był członkiem - założycielem Łódzkiego Oddziału PTF. Był też współorganizatorem Sekcji Naukowej PTF. W 1932 r. ukończył kurs archiwalny organizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne co pomagało mu potem w sprawniejszym stosowaniu warsztatu historycznego w jego badaniach i publikacjach. Działał w Polskim Towarzystwie Historycznym, m.in. był przez kilkanaście lat członkiem Komisji Rewizyjnej oraz wieloletnim przewodniczącym Sekcji Historii Medycyny. Po jej przekształceniu w 1957 r., głównie dzięki jego staraniom, w Polskie Towarzystwo Historii Medycyny, przez 12 lat pełnił funkcję przewodniczącego Oddziału Łódzkiego. Był członkiem zagranicznych towarzystw naukowych historii medycyny i historii farmacji.
[edytuj] Publikacje
Przed wojną opublikował popularną rozprawę
- Rajmund Rembieliński - budowniczy Łodzi przemysłowej, "Rocznik Łódzki" (t. III 1933).
Pozostałe jego prace dotyczą historii farmacji i medycyny:
- "Dzieje powstania i rozwoju aptek łódzkich" (Referat wygłoszony w Łódzkim Towarzystwie Farmaceutycznym w dniu 12 maja 1932 r.) Warszawa, Wiadomości Farmaceutyczne nr 21 z dnia 22 maja 1932 r.
- Rzut oka na działalność Łódzkiego Stowarzyszenia Aptekarzy w ciągu ćwierćwiecza, 1934
oraz publikacja książkowa:
- Zarys powstania i rozwoju łódzkich aptek, Łódź 1934.
Niektóre artykuły z okresu powojennego:
- "Tradycje naukowe i społeczne farmacji łódzkiej", 1948
- "Drogi rozwoju farmacji naukowej w Polsce", 1961
- "Łódź jako przedmiot badań w zakresie historii nauk medycznych", 1964.
Ukoronowaniem jego dorobku naukowego z dziedziny dziejów farmacji był pierwszy w Polsce podręcznik historii tej nauki:
[edytuj] Odznaczenia i nagrody
- Dwukrotnie Złoty Krzyż Zasługi
- Honorowa Odznaka m. Łodzi
- Medal XXV-lecia Akademii Medycznej w Łodzi
- Medal im. Łukasiewicza
- liczne wyróżnienia resortowe
- godność Honorowego Członka Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny.
[edytuj] Varia
- Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej.
- Do dziś istniejąca apteka u zbiegu ulic Andrzeja Struga i Gdańskiej nosi jego imię.
- Uniwersytet w Nancy ukończył także inny naukowiec związany z Łodzią - Ary Sternfeld (1905-1980), późniejszy teoretyk kosmonautyki, który był znajomym Rembielińskiego.
[edytuj] Bibliografia
Bandurka M. Robert Rembieliński (27.03.1894-7.08.1975), "Rocznik Łódzki" 1975 T. XX (XXIII) s. 427-428
