Rozziew
Z Wikipedii
Rozziew (hiatus, hiat) - sąsiedztwo dwóch samogłosek bądź wewnątrz wyrazu (na przykład boa, moa - tak zwany hiatus wewnętrzny), bądź też na styku dwóch wyrazów (hiatus zewnętrzny). W wielu językach istnieje tendencja do unikania rozziewu, może być ona realizowana przez:
- epentezę, najczęściej półsamogłoski, na przykład błędne "kakało" zamiast kakao
- zanik sylabiczności poprzez przekształcenie samogłoski w półsamogłoskę, na przykład: dojdę = do + idę
- zanik jednej z samogłosek (elizja)
- zlanie się dwóch samogłosek w jedną samogłoskę lub w dyftong
Szczególnie wyraźne unikanie rozziewu (poprzez elizję) występowało w poezji łacińskiej.
[edytuj] Bibliografia
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (Wrocław 2003) ISBN 83-04-04680-6
