Ruda Wołoska
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°26' N 23°29' E
| Ruda Wołoska | |
| Województwo | lubelskie |
| Powiat | tomaszowski |
| Gmina | Tomaszów Lubelski |
| Położenie | 50° 26' N 23° 29' E |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
84 |
| Tablice rejestracyjne | LTM |
|
Położenie na mapie Polski
  Ruda Wołoska
|
|
Ruda Wołoska – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Lubelski.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
Południowo - wschodnia Lubelszczyzna była często miejscem walk pomiędzy książętami kijowskimi a władcami Polski. Te bezustanne wojny nie sprzyjały trwałemu osadnictwu. Dopiero od roku 1388, gdy król Władysław Jagiełło przekazał Ziemię Bełską księciu mazowieckiemu Ziemowitowi IV, sytuacja uległa zmianie. Z tymi wydarzeniami jest ściśle związana historia Rudy Wołoskiej, której tereny wchodziły w skład Ziemi Bełskiej. Na początku XV wieku były to obszary wyludnione, pełne łąk, bagien i lasów. Stanowiły doskonałe miejsca do wypasania bydła i owiec. Te dogodne warunki wykorzystali pasterze wołoscy, którzy przybyli w te strony na przełomie XV i XVI wieku i osiedlili się. Wieś zorganizowali na prawie wołoskim. Od nich pochodzi drugi człon nazwy "Wołoska". Na kształt wsi wpłynęły też warunki geograficzne, ponieważ składa sie ona z kilku części, z których każda ma swoją nazwę. Są to: Załawki, Koniec, Wieś, Groszki, Gajówka, Bujsce, Kolonia, Gać i Zagumienki, często oddzielone od siebie łąką, bagnem lub drzewami. wieś początkowo nie była duża. W jej skład wchodził jeden folwark, 30 zagród chłopskich i dwie karczmy: jedna stała na początku Kolonii, druga na drodze do Przeorska. Występują tu pokłady wapnia i torfu. Przy trzech drogach wychodzących ze wsi znajdowały się drewniane krzyże, które miały bronić mieszkańców od głodu i morowego powietrza. We wsi były stawy, młyn wodny, kaszarnia. Było też kilku tkaczy. Ludność początkowo zajmowała się pasterstwem, a potem rolnictwem. Chłopi na pańskim pracowali raz w tygodniu, a jeżeli ktoś był zadłużony, to pracował cztery dni. Miejscowi chłopi, przeważnie małorolni, szukali zarobku w pobliskich folwarkach albo u żydów w mieście. Byli też tacy, którzy szukali szczęścia aż w dalekiej Ameryce. Szkołę powszechną, 4 - klasową, założono dopiero w 1916 roku. Klasy umieszczono w budynkach miejscowych gospodarzy, dopiero w 1963 roku szkoła znalazła się w budynku własnym. Na szczególną uwagę zasługują dwie figury, które stoją przy wjeździe do tutejszej miejscowości od strony Tomaszowa. Jedna, wykonana z kamienia, należy do najstarszych figur w okolicy. Pochodzi z 1851 roku. Jest to słup z rzeźbą św. Jana Nepomucena. Jej fundatorem był właściciel majątku Teofil Bojeński. Druga, stojąca w cieniu czterech lip, jest ku czci Matki Boskiej. żeliwny krzyż, stojący na kolumnie, jest opleciony liściastą wicią. Fundatorem tej figury był Andrzej Pawluczuk. Ta figura pochodzi z roku 1907.
