Rudzka Kuźnica
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Rudzka Kuźnica
Współrzędne: 50°19'53" N 18°51'01" E
|
||||
Status | część dzielnicy | |||
Położenie | 50° 19'53'' N 18° 51'01'' E |
|||
Populacja (2008) - liczba ludności |
400 |
|||
Strefa numeracyjna | 0-32 | |||
Kod pocztowy | 41-700 | |||
Tablice rejestracyjne | SL | |||
[[1] Strona internetowa dzielnicy] |
Rudzka Kuźnica (Rudahammer) - to północna część dzielnicy Ruda w Rudzie Śląskiej. Rudzka Kuźnica leży na północ od rzeki Bytomka, granicząc na zachód z Zabrzem i od północy z Bytomiem. W Rudzkiej Kuźnicy znajdują się trzy ulice: ul. Jana III Sobieskiego (w 1683 wojska Sobieskiego maszerowały przez Kuźnicę), ul. Nad Bytomką i część ulicy Piastowskiej. Kuźnica była zamieszkiwana głównie w budynkach dwukondygnacyjnych (tzw. familoki) przez robotników.
[edytuj] Historia dzielnicy
Tereny dzisiejszej Rudzkiej Kuźnicy, stanowiły w XII wieku część Czarnego Lasu Bytomskiego. Pierwsza wzmianka o Kuźnicy pochodzi z 1401. W 1644 kościół biskupicki wprowadził księgi metrykalne, w których rejestrowani byli rudzianie. W roku 1683 przez Kuźnice maszerowały wojska Jana III Sobieskiego, podążając pod Wiedeń. Na mapie Homanna z 1736 roku jest wymieniona osada Kuźnica, zaś na mapie Bytomki z lat 1788- 1789 figuruje jako Ruder Kuznitze. Jednym z pierwszych zakładów przemysłowych była wzmiankowana w 1642 r. kuźnica żelaza, od której pochodzi nazwa obecnej kolonii Kuźnica Rudzka (RUDAHAMMER). W latach 1812-1816 wybudowano tu nowoczesną hutę cynku "Carlshotte" (Karol). Była ona w owym czasie największa na Śląsku i w całej wschodniej Europie. Około 1900 roku, została zbudowana przez hrabiego Ballestrema zbudowano w dolnej części Kuźnicy familoki,po południowej stronie ulicy Jana III Sobieskiego, za nim jeszcze zbudowany został szpital Spółki Brackiej -dawniejszego Knappschaftu. Dla odciążenia szpitali Bytomia i Zabrza zbudowano w latach 1904-1908 w Rudzkiej Kuźnicy na terenie 45 725 m2 przyległym do szosy między Bobrkiem a Biskupicami Szpital Spółki Brackiej (Knappschafts - Lazarett Rudahammer). Na owe czasy Był to jeden z największych i najnowocześniejszych szpitali na Górnym Śląsku. Dla nowego lazaretu w Rudahammmer został w roku 1904 zakupiony grunt o powierzchni 45 725 metrów kwadratowych przy szosie z Bobrka do Borsigwerk (obecne dzielnica Zabrza). W roku 1907 wzniesiono mury otaczające i płoty oraz portiernię jako biuro robót budowlanych. Rozpoczęcie budowy całego zakładu opóźniło się aż do wiosny 1908 roku, z powodu protestu przeciwko osiedlaniu się na podstawie prawa górniczego.Zakład został oddany do użytku w 1910r.Obiekt oddano do użytku w październiku 1910 roku. W okresie I wojny światowej pełnił funkcję niemieckiego szpitala wojskowego. Wskutek rabunkowej gospodarki kopalń, należących do koncernu Godulla, teren na którym stoi szpital, został odebrany. Gmach szpitala i budynki administracyjne zaczęły sie zapadać i szpital należało zlikwidować. W miejscu gdzie kiedyś stał gmach główny szpitala dziś jest boisko do gry w piłkę. W latach 1898-1930 przez ul. Sobieskiego jeździł tramwaj. Do roku 1930 przez Kuźnicę biegła granica polsko-niemiecka (dzisiejsza granica Ruda Śląska-Zabrze), a po jej zniesieni przez Kuźnicę przebiegał ruch tranzytowy. Dla usprawnienia tranzytu po II wojnie światowej wybudowano obwodnicę Kuźnicy.
[edytuj] Park im. Jana III Sobieskiego
Park w Rudzkiej Kuźnicy założony został na początku XX wieku przez hrabiego Ballesterma. W parku była restauracja z salą taneczną. W budynku tym ponadto mieścił się sklep - konsum, który do 1945 roku prowadziła p.Winkler. Zaopatrywała się w nim większa część mieszkańców. Park do lat pięćdziesiątych XX wieku stanowił miejsce rekreakcji - niedzielnego odpoczynku. Urządzano tam bowiem koncerty i inne imprezy. W części przyległej do restauracji ustawione stoły i ławki na betonowych stojakach. Na alejkach i kwietnikach parkowych zawsze panował porządek, gdyż ludzie szanowali dobro pozostające do ich dyspozycji. Dolna część pasku, obsadzona akacjami stwarzała ludziom możliwość odpoczynku na trawie w cieniu drzew. Z upływem lat jednak park był coraz bardziej dewastowany. W południowej części budynku, która została odrestaurowana, urządzono restaurację i salę gier. Kiedyś restauracja, biblioteka(lata 60, 70, początek lat 80 XX wieku) a potem założono w miejscu biblioteki bar pod kasztanami, którego właścicielem był Pańczyk od 2007 roku nie istnieje. Park jest w dużej mierze porośnięty lasem, a w nim pozostało jedynie boisko do piłki nożnej i koszykówki, stół do tenisa i plac zabaw. Charakterystyczny dla Rudzkiej Kuźnicy jest Staw Szkopka, który jest objęty sekcją wędkarską. Niestety Park im. Jana III Sobieskiego nie jest objęty ochroną Urzędu Miejskiego. W latach 70 XX wieku w parku znajdował się amfiteatr.
[edytuj] Komunikacja
Przez Rudzką Kuźnicę przebiegają trzy linie komunikacyjne KZK GOP. Linia autobusowa 39 (od 1 lipca 2007 przejął Nowak Transport), 280 (PKS Gliwice) i Tramwaje Śląskie linia 18 przez ulicę Piastowską. Dla usprawnienia tranzytu po II wojnie światowej wybudowano obwodnicę Kuźnicy.