Rzeżączka

Z Wikipedii

	Rzeżączka
(Gonorrhoea)
ICD-10:	A54
A54.0 Zakażenie rzeżączkowe dolnego odcinka układu moczowo-płciowego bez ropnia gruczołów przycewkowych lub dodatkowych
A54.1 Zakażenie rzeżączkowe dolnego odcinka układu moczowo-płciowego z ropniem gruczołów przycewkowych i dodatkowych
A54.2 Rzeżączkowe zapalenie otrzewnej miednicy oraz inne rzeżączkowe zakażenia układu moczowo-płciowego
A54.3 Rzeżączkowe zakażenie narządu wzroku
A54.4 Rzeżączkowe zakażenie układu kostno-mięśniowego
A54.5 Rzeżączkowe zapalenie gardła
A54.6 Rzeżączkowe zakażenie odbytu i odbytnicy
A54.7 {{{X.7}}}
A54.8 Inne zakażenia rzeżączkowe
A54.9 Zakażenie rzeżączkowe, nie określone

Rzeżączkowe zapalenie okolicy oczy u noworodka

Rzeżączka, tryper, wiewiór (łac. Gonorrhoea) - choroba zakaźna, przenoszona drogą płciową, której czynnikiem etiologicznym jest Gram-ujemna bakteria - dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae).

Źródłem zakażenia jest chory człowiek (np. kontakty seksualne) lub zakażone przedmioty codziennej higieny, których używał. Do zakażenia może także dojść u noworodków w trakcie porodu od chorej matki. Prowadzi to do gonokokowego zapalenia spojówek i może być przyczyną trwałego uszkodzenia wzroku.

Główną przyczyną zakażenia są kontakty płciowe z osobami chorymi na rzeżączkę (choroba dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn) oraz używanie wspólnych np. ręczników, pościeli.

[edytuj] Objawy

u mężczyzn: ropny wyciek z cewki moczowej, pieczenie i ból przy oddawaniu moczu,
u kobiet: upławy, zaburzenie cyklu miesiączkowego.

Później zakażenie rozszerza się na cały układ moczowo-płciowy (lub odbyt, gardło), czasem drogą naczyń krwionośnych. Nieleczona prowadzi do stanów zapalnych, powstawania ropni, zapalenia jajowodów i w konsekwencji do bezpłodności, a także zmiany odległych narządów, np.: stawów, serca.

[edytuj] Leczenie

Farmakoterapia: tradycyjnie za pomocą uderzeniowych dawek penicyliny podawanej domięśniowo (1-2 dni), a także leku powstrzymującego wydalanie przez nerki i zwiększającego stężenie penicyliny we krwi; obecnie (ze względu na uodpornienie się bakterii na penicylinę) często też za pomocą jednorazowej dawki cefalosporyn trzeciej generacji (cefiksym, ceftriakson) oraz chinolonów (ciprofloksacyna, ofloksacyna, lewofloksacyna). Odradza się picie alkoholu, który sprzyja rozwojowi choroby.

Istotną rolę ma profilaktyka: oświata zdrowotna oraz skuteczne leczenie osób chorych i mających kontakty seksualne z osobami chorymi na rzeżączkę, zabieg Credego u noworodków.