Sahadźa joga
Z Wikipedii
Sahadźa joga (ang. Sahaja Yoga), to współczesny system jogi oparty o metody medytacji opracowane w 1970 roku przez panią Nirmalę Shrivastava (przez praktykujących nazywaną Śri Matadźi Nirmala Dewi).
Spis treści |
[edytuj] Etymologia
Nazwa Sahadźa joga wywodzi się z sanskrytu; sahadź oznacza "z tobą zrodzone" (sanskr. saha - "z; ze",Dźa - "urodzony, narodzony" ). Natomiast joga to połączenie z kosmiczną energią. Owo połączenie (joga), obecne w wielu systemach filozoficznych i duchowych na subkontynecie indyjskim i nie tylko, w sahadźa jodze osiągane jest poprzez rozbudzenie energii zwanej w sanskrycie kundalini, która obecna jest w każdym człowieku, stąd pierwszy człon nazwy sahadźa.
[edytuj] Samorealizacja
Owo rozbudzenie energii kundalini ma następować spontanicznie, w kontakcie z samą Śri Matadźi, lub też w kontakcie z którymkolwiek z praktykujących sahadźa jogę (o których mówi się, że tę energię mają już obudzoną). Proces rozbudzenia kundalini w sahadża jodze nosi nazwę samorealizacji. Filozofia sahadźa jogi czerpie inspirację nie tylko z najbliższej jej filozofii indyjskiej, ale także z innych wielkich religii i filozofii świata.
[edytuj] Ćakry
Rozbudzona dzięki technice sahadźa jogi energia kundalini ma następnie unosić się wzdłuż kręgosłupa, przejść kolejno przez wszystkie ćakry i po przejściu przez siódme centrum energetyczne (sahasrara) połączyć jednostkę z energią kosmiczną. W sahadźa jodze wyróżnia się siedem głównych czakr, posiadających określone właściwości, które manifestują się w życiu i charakterze człowieka przy prawidłowym funkcjonowaniu danej ćakry.
- Muladhara - czystość, niewinność, mądrość (cechy dziecka).
- Swadhiszthana - twórczość, kreatywność.
- Nabhi - relacje ze światem materialnym, rodzina, finanse.
- Bhawasagara - czyli obszar Void
- Anahata - poczucie bezpieczeństwa, ochrona, bezwarunkowa miłość.
- Wiśuddha- komunikacja, porozumiewanie się, odczuwanie wibracji.
- Adźńa (Agnya, Agya lub też Adjna) - myślenie, przebaczanie.
- Sahasrara - integracja wszystkich aspektów, połączenie z kosmiczną energią.
Druga ćakra wykonując ruch obrotowy wokół trzeciej tworzy tzw. obszar Void (znany również jako Bhawasagara, czyli ocean iluzji). Obszar ten nazywany jest obszarem mistrzostwa, ponieważ w Sahaja jodze każdy ma się stać swoim własnym mistrzem, bez potrzeby zasięgania porady u innych nauczycieli, czy przewodników. Ma to być możliwe dzięki odczuwaniu wibracji (piąta czakra), czyli energetyki wszystkiego a także stanu własnych czakr na dłoniach. Wibracje pozytywne przez praktykujących sahaja jogę są odczuwane jako chłodny powiew.
[edytuj] Nadi
Ponadto w sahaja jodze wyróżnia się trzy główne kanały energetyczne w ciele każdego człowieka:
- kanał lewy, związany z przeszłością, emocjami, uczuciami, na poziomie czoła (szósta ćakra) przechodzi na prawą półkulę głowy tworząc Superego (Podświadomość). Jest to kanał kobiecy, księżycowy.
- kanał prawy, związany z przyszłością, myśleniem, planowaniem i działaniem, przechodzi na lewą półkulę tworząc Ego. Jest kanałem męskim, słonecznym.
- kanał centralny, związany z rozwojem duchowym i ewolucją, tym kanałem unosi się Kundalini, której zadaniem ma być również równoważenie dwóch pozostałych kanałów, uważanych za dwa bieguny w człowieku.
[edytuj] Medytacja
Stan medytacji określany jest jako stan świadomości, w której nie ma myśli. Ponieważ myśli mają pochodzić z dwóch skrajnych kanałów (przeszłość i przyszłość), aby znaleźć się na kanale centralnym, czyli ścieżce ewolucji, należy wejść w stan relaksu i odprężenia gwarantującego przebicie się Kundalini przez skrzyżowanie kanałów na poziomie Agnyi (skrzyżowanie to pozostaje zaciśnięte podczas intensywnej aktywności myślowej). Medytacja w Sahaja Yodze jest jednak w dalszym ciągu określana jako stan pełnej świadomości, nie powinien to być trans, ani nic podobnego.
[edytuj] Początki Sahadźa jogi
Śri Matadźi zapoczątkowała i udostępniła wszystkim metodę, która pozwala dawać Samorealizację na skalę masową 5 maja 1970 roku. Według jej relacji udało jej się wtedy aktywować najwyższe centrum energetyczne, znajdujące się na szczycie głowy, zwane w sanskrycie sahasrara. Miało to miejsce podczas medytacji nad brzegiem oceanu w zachodnich Indiach. Serią publicznych spotkań rozpoczęła rozprzestrzenianie tego doświadczenia. W międzyczasie jej mąż, Sir C.P. Shrivastava, otrzymał stanowisko sekretarza generalnego Organizacji Morskiej ONZ, na które konsekwentnie wybierano go przez kolejnych siedemnaście lat. Siedemnaście krajów nadało mu swoje najwyższe odznaczenia, a od królowej Anglii, jako jedyny cudzoziemiec, otrzymał tytuł Rycerski.[1] Centralne biuro Organizacji Morskiej mieściło się w Londynie i tam właśnie Śri Matadźi przeniosła się ze swoim mężem i zaczęła rozwijać Sahaja Yogę. Wszystkie spotkania Sahaja Yogi, a więc także udzielanie Samorealizacji, zgodnie z życzeniem Śri Matadźi są zawsze bezpłatne i otwarte dla wszystkich.
