Salmanasar III

Z Wikipedii

Salmanasar III - król Asyrii w latach 858 - 825 p.n.e. Syn i następca Aszurnasirpala II oraz kontynuator jego polityki. Podjął szereg wypraw wojennych do aramejskich państewek Syrii, które wraz królem Achabem z Izraela i Fenicją zawiązały pod kierunkiem Adadidri z Damaszku antyasyryjską koalicję. Wojny w Syrii nie przyniosły początkowo królowi sukcesów, a nawet poniósł dotkliwą klęskę pod Karkar w 853 r. p.n.e. Dopiero po śmierci Ben Hadada z Damaszku zdołał rozciągnąć zwierzchnictwo Asyrii nad tą krainą i ściągać z niej kontrybucję, o czym możemy sie dowiedzieć z czarnego obelisku. Państwo Urartu było na tyle silne, że nie ośmielił się go zaatakować bezpośrednio. Pokonał też na południu chaldejskie plemiona oraz zajął Babilon (849 p.n.e.^[1] ). Swoje zwycięstwa nad wrogami uwiecznił na brązowych drzwiach z Balawat. Pod koniec jego panowania doszło do masowych powstań na zdobytych terytoriach. W walki te zaangażowany był jego syn Szamsziadad. W ich wyniku Salmanasar zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, a władzę objął jego syn.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Praca zbiorowa, Historia powszechna Tom 2 Od prehistorii do cywilizacji na kontynentach pozaeuropejskich, Mediaset Group SA, 2007, ss. 565, ISBN 978-84-9819-809-6