Sam McVey

Z Wikipedii

Sam McVey, właściwie Samuel E. McVea (ur. 17 maja 1884 r. w Waelder w Teksasie, zm. 21 grudnia 1921 r. w Nowym Jorku) - amerykański bokser wagi ciężkiej początku XX wieku.

Karierę sportową rozpoczął w 1902 roku w Oxnard w Kalifornii. Nigdy nie był wybitnym technikiem, jego styl walki opierał się na niezwykłej, często określanej jako "zwierzęca" sile fizycznej. Wygrał przez nokaut 7 pierwszych walk i 26 lutego 1903 spotkał się z Jackiem Johnsonem w pojedynku o tytuł "kolorowego mistrza świata wagi ciężkiej". Został jednak pokonany w 20 rundach, podobnie jak 8 miesięcy później.

W 1907 roku wyjechał do Francji gdzie toczył zwycięskie walki z europejskimi pięściarzami. Tam też 17 kwietnia 1909 odbyła się jego najsłynniejsza walka, "maraton" z Joe Jeanettem, zakończona porażką McVey'a po 48 rundach. Również wielką popularnością cieszyły się jego liczne, toczone ze zmiennym szczęściem pojedynki z Samem Langfordem.

McVey walczył na ringu do 1921 roku. Został wpisany do bokserskiej galerii sław (International Boxing Hall of Fame).

[edytuj] Bilans walk

• 62 zwycięstwa ( w tym 48 przez nokaut)
• 8 remisów
• 12 porażek
• 13 "no decision"
• 2 "no contest"
• 2 pokazówki