Samolot piechoty

Z Wikipedii

Samolot piechoty – rodzaj samolotu wojskowego przeznaczonego współpracy z wojskami lądowymi na polu walki i zwalczania wojsk lądowych bronią pokładową, prekursor samolotów szturmowych

Pod koniec I wojny światowej w lotnictwie niemieckim podjęto decyzję o budowie nowego typu samolotu wojskowego, który oprócz kontrolowania pola walki mógł również wspomagać oddziały wojsk lądowych atakując oddziały wroga bronią pokładową.

Samolot ten otrzymał w systemie niemieckim oznaczenie J i po kolejnym numerze samolotu tego rodzaju danej firmy symbol IFL, co było skrótem od niemieckiego wyrazu Infanterieflugzeug (pol. samolot piechoty).

Samoloty tego typu w zasadzie różniły się od samolotów rozpoznawczo-bombardujących w zasadzie tylko opancerzeniem, które chroniły jego załogę oraz newralgiczne zespoły i części przed ogniem przeciwnika. Opancerzenie samolotów piechoty stało się niezbędne, gdyż musiały one latać nisko nad pozycjami wojsk lądowych wroga, aby móc je skutecznie zwalczać i tylko w małym stopniu być narażonym na zestrzelenie.

W 1917 roku biorąc takie założenia lotnictwo niemieckie zamówiła w kilku firmach samoloty tego typu. Do najlepszych należy zaliczyć: AEG J.I, Albatros J.I, Junkers J.I.

Samoloty tego typu nie były produkowane na I wojnie światowej, dopiero w trakcie II wojny światowej zaczęto produkować samoloty podobnego typu określane jako samoloty szturmowe.