Sebrytka

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Należy w nim poprawić: Całość, szczególnie sekcję Uwagi.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Sebrytka
Kogut sebrytki - złocisto łuskowany
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podgatunek	Sebrytka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Kura sebrytki - srebrno łuskowana

Sebrytka - najmniejsza rasa kur na świecie^[1]. Koguty mają grzebień różyczkowy, z tyłu zwężający się w mały kolec. Grzebień kurek jest mały i niepozorny. Nogi nie są opierzone. Podobnie jak u innych karłów właściwych, skrzydła sebrytek stoją prawie pionowo. Cechą charakterystyczną kogutków jest brak piór sierpowych.

Spis treści

1 Odmiany barwne
- 1.1 Odmiana cytrynowa, wielbłądzia i niebieska
2 Rozmnażanie
3 Hodowla
4 Uwagi
5 Przypisy
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Odmiany barwne

Złocista łuskowana
Srebrzysta łuskowana
Wielbłądzia (chamois)
Cytrynowa z białymi obrzeżeniami piór
Niebieska

[edytuj] Odmiana cytrynowa, wielbłądzia i niebieska

Te trzy odmiany są nowe. Duże zasługi w hodowli sebrytek cytrynowych ma Holandia, oraz czeski hodowca; Ivan Zabrana. Barwę wielbłądzią wyhodował np. Dominik Szymanek, a niebieską Krzysztof Sosna.

[edytuj] Rozmnażanie

Sebrytki płodność uzyskują już 7 miesiącu życia. W lutym niektóre kurki niosą jajka, a koguty świetnie kryją. Kurki siedzą na jajeczkach ok. 19 dni. Nawet u młodych piskląt można rozróżnić koguta od kury. Małe kogutki mają na grzebieniu maleńki kolec.

[edytuj] Hodowla

Sebrytki są łatwe do hodowli, głównie ze względu na swoje rozmiary, ale nie tylko. To bardzo ufne kury. Kogutki dzielnie bronią swoich kurek nawet przed większymi kogutami, na przykład brahmy. W lato żywią wszystkim co da im natura, czyli owocami, zielonkami itp., zaś zimą i jesienią jedzą więcej zboża.