Serologiczne odczyny kiłowe
Z Wikipedii
W diagnostyce laboratoryjnej przenoszonej drogą płciową choroby zakaźnej - kiły wykorzystuje się szereg odczynów serologicznych.
W wyniku zakażenia bakterią - krętkiem bladym (Treponema pallidum) dochodzi do powstania przeciwciał skierowanych przeciw antygenom tej bakterii (antygenowi wielocukrowemu, antygenom białkowym, czy też antygenom lipidowym np. kardiolipinie).
Przeciwciała te można podzielić na dwa typy:
- skierowanych przeciwko lipidowym składnikom bakterii tzw. przeciwciała reaginowe
- przeciwciała swoiste przeciw antygenom wielocukrowym i białkowym Treponema pallidum.
Pierwszy typ reakcji powstaje również w przebiegu innych zakażeń krętkami, fałszywie dodatni może być też w wielu innych chorobach, zwłaszcza autoimmunologicznych (zespół antyfosfolipidowy).
Wykonywane w praktyce testy nieswoiste (reaginowe) to
- VDRL - mikroskopowy test kłaczkowania (według Veneral Disease Research Laboratory)
- USR - makroskopowy test kłaczkowania z nieogrzewaną surowicą (Unheated Serum Reagin)
Natomiast najczęstszymi testami swoistymi z antygenami krętków są:
- FTA-ABS - test immunofluoroscencji krętków w modyfikacji absorpcyjnej (ang. Fluoroscent Treponemal Antibody ABSorbent Test) - IgM FTA-ABS
- TPHA - test hemaglutynacji (ang. Treponema pallidum hemagglutination assay).
- TPI - test Nelsona, stosowany w diagnostyce kiły II i III rzędowej, wykrywane są przeciwciała (immobilizyny) skierowane przez antygenom wielocukrowym, które pojawiają się ok. 50 dni po zakażeniu
Zastosowanie powyższych testów ma 3 główne implikacje kliniczne
- badania przesiewowe (VDRL lub USR)
- ilościowa ocena miana przeciwciał reaginowych do oszacowania aktywności choroby lub monitorowanie odpowiedzi na leczenie (VDRL)
- potwierdzenie rozpoznania kiły u chorych z dodatnim wynikiem testu reaginowego, u którego występują bądź nie pojawiają się typowe objawy choroby (FTA-ABS lub TPHA).
[edytuj] Bibliografia
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. |