Sidney Darlington
Z Wikipedii
Sidney Darlington (ur. 18 lipca 1906 w Pittsburgh w amerykańskim stanie Pensylwania, zm. 31 października 1997 w Exeter, New Hampshire) - amerykański inżynier i wynalazca, profesor University of New Hampshire.
Studia ukończył w 1928 uzyskując tytuł bakałarza nauk (Bachelor of science) na Uniwersytecie Harvarda w dziedzinie fizyki, a rok później w Massachusetts Institute of Technology w dziedzinie elektrotechniki i od razu, w 1929 podjął pracę w Bell Laboratories w Murray Hill (stan New Jersey), gdzie zatrudniony był aż do emerytury. Pracę doktorską obronił w 1940 w Columbia University w dziedzinie fizyki.
Twórca wielu opracowań i wynalazków, głównie z dziedziny elektroniki i jej zastosowań, m.in. w radarach[1], celownikach do bomb, układach naprowadzania, kontrolowania trajektorii i sterowania rakiet[2] itp. Za swój wkład w czasie II wojny światowej uhonorowany w 1945 Prezydenckim Medalem Wolności, najwyższym amerykańskim odznaczeniem cywilnym.
W 1953 opracował tranzystorowy układ Darlingtona[3], którego nazwę przyjęto od nazwiska twórcy.
Przeszedłszy w ustawowym wieku 65 lat na emeryturę w Bell Laboratories w 1971 nie przerwał swej pracy naukowej i badawczej: jeszcze do 1974 pracował w niepełnym wymiarze czasu w Laboratorium jako konsultant, ponadto także od 1971 podjął współpracę z uniwersytetem stanowym New Hampshire, gdzie do śmierci był profesorem (adjunct professor) i konsultantem. W 1978 przez miesiąc prowadził wykłady w uniwersytecie stanowym Kalifornii w Los Angeles. Od 1980 do śmierci był członkiem nowoutworzonej Akademii Nauk i Technologii stanu New Hampshire.
W 1975 wybrano go do amerykańskiej Narodowej Akademii Technicznej (National Academy of Engineering), a w 1978 - do Akademii Nauk (National Academy of Science). Za jego prace amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Elektryków i Elektroników IEEE w 1972 odznaczyło Darlingtona nagrodą Prize Paper Award of the IEEE Circuit Theory Group, w 1975 - Medalem Edisona[4], a w 1981 - Medalem Zasługi (IEEE Medal of Honor)[5].
Mając znaczną wiedzę znany był ze swojej skłonności do nieustannego przekazywania jej swemu otoczeniu, przez co niektórzy bliscy krytykowali go za uciążliwą gadatliwość[6]. W życiu prywatnym lubił zimowe piesze wędrówki, wspinaczkę górską i podróże autostopem. Zmarł w swoim domu w Exeter w wieku 91 lat, pozostawiając żonę Joan, dwie córki - Ellen i Rebekę - i siostrę Celię.
[edytuj] Przypisy
- ↑ w ramach swych prac nad techniką radarową opracował w 1947 radar impulsowy - "chirp radar"
- ↑ m.in. Titan I i Thor Delta
- ↑ według relacji jego przyjaciół układ ten opracował podczas jednego z weekendów nie mogąc powstrzymać się od zabawy nowym wówczas gadżetem - wynalezionym kilka lat wcześniej w Bell Labs tranzystorem
- ↑ "For basic contributions to network theory and for important inventions in radar systems and electronic circuits" - "za wkład w podstawy teorii obwodów i za ważne wynalazki w systemach radarowych i obwodach elektronicznych"
- ↑ "For fundamental contributions to filtering and signal processing leading to chirp radar" - "za wkład w podstawy filtrowania i obróbki sygnałów prowadzący do radaru impulsowego"
- ↑ jeden z jego przyjaciół użył porównania: "asking Sid Darlington a question was like trying to take a drink from a fire hose" - "zadać Darlingtonowi jakieś pytanie to tak, jak próbować się napić z węża strażackiego"
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia na stronach IEEE (ang.)
- Biografia na stronie National Academy of Sciences (ang., PDF)