Siedlisko (powiat nowosolski)

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy wsi w powiecie nowosolskim. Zobacz też: inne miejsca o tej nazwie.

Współrzędne: 51°46' N 15°49' E

Siedlisko

Herb Siedliska

Grzegorz Andrzejewski
(tel. 388 35 26)

Położenie

51° 46' N
15° 49' E

Liczba
mieszkańców
• liczba ludności

ok. 1800

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

67-112
(poczta: Siedlisko)

Tablice rejestracyjne

FNW

Położenie na mapie Polski

Siedlisko

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Strona internetowa wsi

Siedlisko (niem. Carolath) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, siedziba gminy Siedlisko.

Spis treści

1 Historia
2 Zabytki
- 2.1 Zamek
- 2.2 Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny
3 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Pierwsza wzmianka o Siedlisku znajduje się w akcie dotyczącym nabycia kasztelanii bytomskiej przez księcia głogowskiego Henryka III z 1298 roku. Zamek określony został tam jako "castrum Sedlischo".

W roku 1561 majątek ten dzierżawić zaczął od Franciszka Rechenberga Fabian von Schönaich. Później ród Schönaichów nabył go na własność. W roku 1741 Schönaichowie uzyskali dziedziczny tytuł książąt Carolath-Beuthen.

W roku 1936 uruchomiono tu pierwszą na Śląsku wyłuszczarnię nasion, która działa nieprzerwanie do dziś. Carolath było posiadłością rodową Schönaichów aż do roku 1945. Ostatnim księciem Carolath-Beuthen był Carl Erdman von Schönaich.

W roku 1973 wieś Siedlisko stała się siedzibą gminy. W latach 1950-1998 miejscowość położona była w województwie zielonogórskim.

[edytuj] Zabytki

[edytuj] Zamek

W pierwszej połowie XVI wieku na miejscu średniowiecznego grodziska Franz Rechenberg wybudował murowany budynek. W roku 1561 majątek ten dzierżawić zaczął ród Schönaichów, który później nabył go na własność. W roku 1598 na zlecenie Jerzego Schönaich rozpoczęła się budowa zamku, którą kierował Melchior Deckhardt. Późniejsze fortyfikacje, kaplicę zamkową i budynek bramny zaprojektował Walenty von Saebisch, projektant umocnień Wrocławia i Świdnicy. Budowę nowego kształtu fortyfikacji, projektu von Saebischa i Andrzeja Hinderberga, ukończono w roku 1618. Zamek był przebudowywany jeszcze w XVIII i XIX wieku. Na placu zamkowym mieści się mauzoleum Wandy von Schönaich.

Budowla zniszczona została dopiero pod koniec II wojny światowej, w kwietniu 1945, kiedy to została podpalona przez żołnierzy radzieckich. W roku 1964 opiekę nad zamkiem objął zielonogórski Szczep Drużyn Harcerskich "Makusyni". Rozpoczęto wtedy prace przy odgruzowywaniu zamku. Zdecydowana większość zamku nadal pozostaje jednak w ruinie.

12 sierpnia 2003 zamek sprzedany został mieszkańcowi Nowej Soli za kwotę 257 tysięcy złotych.

[edytuj] Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Kościół

Kościół zbudowany został z fundacji Jerzego Schönaicha około 1610 roku. W 1742 został powiększony, zaś w XIX wieku został całkowicie otynkowany. Konstrukcja kościoła szachulcowa.Zbudowany na planie prostokąta.