Sit siny
Z Wikipedii
Sit siny | |
Kwiatostan situ sinego |
|
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | jednoliścienne |
Rząd | sitowce |
Rodzina | sitowate |
Rodzaj | sit |
Gatunek | sit siny |
Nazwa systematyczna | |
'Juncus inflexus L. | |
pub. Sp. Pl. 1:326. 1753 | |
Galeria zdjęć i grafik |
Sit siny (Juncus inflexus L.) – kępowa roślina wieloletnia z rośliny sitowatych. W Polsce gatunek pospolity, w miejscach wilgotnych od niżu po regiel górny.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Tworzy duże, gęste kępy do 1 m wysokości z gęstą wiązką korzeni.
- Łodygi
- Szydlaste, bezkolankowe, modrosine, częściowo wypełnione rdzeniem (rdzeń przerywany), u nasady (poniżej poziomu gruntu) otulone łuskowatymi, czarnobrunatnymi i błyszczącymi pochwami. Łodygi żeberkowane.
- Liście
- Wyłącznie odziomkowe, szydlaste, podobne do łodyg, też modrosine.
- Kwiatostan
- Rozpierzchła, luźna wierzchotka szczytowa. Wygląda na boczną ponieważ u nasady wyrasta jako przedłużenie łodygi przysadka.
- Kwiat
- Niewielkie, okwiat rdzawy, pręcików 3–6. Kwitnie od czerwca do lipca.
- Owoc
- Torebka jajowata, błyszcząca, ciemnobrunatna, jajowato-trójkanciasta, z małym dzióbkiem na czubku.
- Nasiona
- Drobne, rdzawe.
- Biotop
- Podmokłe łąki i pastwiska na glebach ciężkich i słabo przewietrzanych (poniżej 10% zawartości powietrza). Ekspansywny na siedliskach wilgotnych nazbyt intensywnie wypasanych lub wydeptywanych.
Tworzy mieszańce z sitem rozpierzchłym i skupionym.
[edytuj] Bibliografia
- W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski: Rośliny Polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
- M. Nowiński: Chwasty łąk i pastwisk. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1966.