Skała Tarpejska
Z Wikipedii
Skała Tarpejska (łac. saxum Tarpeium, mons Tarpeius)- urwiste zbocze w południowej części Kapitolu rzymskiego. W starożytności miejsce skąd strącano w przepaść przestępców skazanych za złożenie fałszywego świadectwa (zgodnie z prawem XII Tablic Rzymskich).
Według legendy nazwa pochodzi od Tarpei, córki wodza rzymskiego Tarpejusa, który kierował obroną Kapitolu w czasie wojny z Sabinami. Dziewczyna zakochała się w wodzu Sabinów- Tatiusie, któremu za obietnicę małżeństwa obiecała wydać obrońców Kapitolu. Wkrótce zdrada Tarpei wyszła na jaw, za co została zepchnięta ze skały. Miejsce te odtąd nosi jej imię.
Inna wersja legendy głosi, iż Tarpeja od początku działała w porozumieniu z Rzymianami, a kontakty z Sabinami miały służyć pojmaniu ich przywódców. Zamiary te wyszły na jaw i Tatius rozkazał dziewczynę zabić.
