Dyskusja:Slipknot
Z Wikipedii
[edytuj] Zgoda Autora
Od: Activerock <activerock@wp.pl>
Do: Maciej Maciejewski <matthias_gor@interia.pl>
Data: 13 mar 2005, 12:14:28
Witam
Nikt ze mną nie kontaktował się w sprawie umieszczenia na Waszej stronie biografii mojego autorstwa. Sam jej też tam nie umieściłem. Nie domagam się jednak jej usunięcia - gdyż niektóre materiały należące do serwisu Activerock.pl (w tym wszystkie biografie) mogą się pojawiać na innych stronach pod warunkiem, że w widocznym miejscu będzie podany jego autor - w tym przypadku ja - i źródło - czyli adres strony www.activerock.pl - (lub activerock.civ.pl). Te warunki zostały spełnione.
Pozdrawiam, dziękuję za czujność
Sebastian Grabowski
www.activerock.pl
Fragment który wymaga gruntowej NPOViazacji i korekt.
[edytuj] Historia
Crahan był fanem zespołu Colsefni'ego - Vexx, a Colsefni często przychodził na koncerty grupy Crahan'a - Heads On The Wall, łączyło ich również zamiłowanie do gier fabularnych, a szczególnie do gry Wilkołak:Apokalipsa, w którą począwszy od roku 1994 obydwaj grali w domu Crahana. Fakt jest to nader istotny ponieważ owa zabawa w zamianę ról i tożsamości była impulsem do założenia masek, którymi Slipknot miał zasłynąć parę lat później. Wilkołak stał się także inspiracją, z której członkowie zespołu korzystali, tworząc teksty ich piosenek. Do tworzącej się grupy zostali dokooptowani: basista Paul Gray i gitarzysta Donnie Steel (obydwaj grali z Colsefni'm w death metalowym Body Pit). W składzie pojawił się również drugi gitarzysta Josh Brainard, który wymyślił dla zespołu początkową jego nazwę Meld. Pierwszy koncert odbył się jednak dopiero po włączeniu do składu niezwykle utalentowanego pałkera, młodziutkiego Joey'a Jordison'a. Show odbyło się w listopadzie 1995 roku w klubie Crowbar w Des Moines, Iowa. Rolę wokalisty, objął wtedy Colsefni, który od dawna pracował nad swoim agresywnym, głębokim sposobem śpiewania. W tym czasie powstały takie kawałki jak Slipknot, Killers Are Quiet, Bitchslap, Do Nothing, Confessions, Some Feel, Part of Me i Tattered and Torn. Paul, Shawn i Joey spotykali się razem w pubie u Sinclair'a, gdzie pewnego wieczoru podczas dyskusji na temat przyszłości zespołu, wymyślili sobie cztery zasady, które do dziś definiują Slipknot.
Wtedy również, Shawn i Joey zadecydowali o tym, że ich kapela będzie miała w składzie trzech perkusistów, co uważali (i nie bez racji) za totalny hardcore. Joey był głównym pałkerem, a wspomagali go Shawn i Anders. Wkrótce postanowiono zmienić nazwę zespołu z Meld na PYG SYSTEM, by zaraz potem stwierdzić, że lepszą nazwą jest SLIPKNOT, tytuł ich pierwszego kawałka. W lutym 1996 roku grupę opuścił Donnie Steele, który doznał w tym czasie objawienia i stwierdził, ze granie w zespole jest sprzeczne z religia chrześcijańską. Zastąpił go gitarzysta Craig Jones. Chłopak pojawił się na scenie z gitarą tylko raz, albowiem muzycy Slipknot doszli do wniosku, że ich brzmienie nalezy wzbogacić o sample, a specem od nowinek technicznych był własnie Jones (miał nawet ksywke 133MHz). I tak, aż do dzisiaj tworzone przez niego efekty elektroniczne (fragmenty muzyki, rozmów lub zwykłe hałasy) wzbogacają muzykę Slipknot. Na zastępstwo Craig'a wybrano gitarzystę Mick'a Thompson'a - wielbiciela Beatlesów i Morbid Angel. Mniej więcej w tym okresie, odbyła się legendarna próba zespołu. Shawn Crahan przyniósł na nią maskę klauna, którą zawiesił przed zestawem perkusyjnym, a potem załozył w trakcie grania. Pomysł ten bardzo przypadł do gustu reszcie zespołu, a szczególnie Joey'owi Jordison'owi.
Zacząły sie eksperymenty z osobliwymi akcesoriami. Niebawem wszyscy czlonkowie wychodzili na koncerty w maskach. W wywiadach zespól twierdzil, ze pozwalaja one zachowac anonimowosc i sa przeciwienstwem image'u rockowych gwiazd z wlosami na zel kreowanych przez media. Efekt na koncertach byl piorunujacy. Muzycy tetnili destruktywna wrecz energia, niszczac instrumenty i zadajac sobie rany. Sceniczne szalenstwa posuwaly sie tak daleko, ze Shawn Crahan postanowil nawet zamówic dla siebie tytanowy zestaw perkusyjny. Czlonkowie zespolu wpadli tez na pomysl przedstawiania siebie za pomoca liczb, chcac i w ten sposób zachowac anonimowosc. Ich sukcesy na tym polu mozna uznac co najwyzej za polowiczne. Pod koniec roku 1995 grupa znalazla sie w SR Studios, gdzie wsparci pomoca producenta Sean'a McMahon'a zarejstrowano material na debiutancki album 'Mate.Feed.Kill.Repeat." Plytka ukazala sie podczas swieta Halloween w 1996 roku. Do dzisiaj stanowi trudna pozycje do zdobycia, poniewaz wydana zostala przez wytwórnie Ismist, w zaledwie tysiecznym nakladzie. Osiem utworów stanowiacych ta plyte nagrano w przeciagu zaledwie trzech dni. Miksowanie jej zajelo jednak az trzy miesiace. Zawarta na albumie mieszanka funku, jazzu, death-metalu i disco wprawila w oslupienie niejednego fana pózniejszego Slipknot. Muzycy zaprzyjaznili sie z dyrektorem programowym radia KKDM - Sophia John, która zgodzila sie przez rok pelnic nieodplatnie funkcje menadzera grupy. Slipknot odniesli swój pierwszy sukces wygrywajac w zorganizowanym przez KKDM - "Battle Of Bands" - (Bitwie Kapel), gdzie pokonali swoich glównych rywali z Des Moines, grajacego alternatywnego rocka grupe STONE SOUR, na której czele stal Corey Taylor. Do coraz bardziej popularnych w Des Moines muzyków zaczeli zglaszac sie lowcy talentów, w tym i Roadrunner. Nie podpisano jednak zadnego kontraktu plytowego, Roadrunner'owi podobno nie podobal sie ówczesny wokalista Slipknot. Pewnego letniego dnia, roku Panskiego 1997, Anders po przyjsciu na próbe uslyszal od Crahan'a, ze niejaki Corey Taylor bedzie pelnil funkcje drugiego wokalisty. Corey swoimi "normalnymi" wokalizami mial uzupelniac gardlowe pohukiwanie Colsefni'ego. Pierwszym kawalkiem do którego Corey napisal tekst byl utwór 'Me inside'. Colsefni przyjal zmiane jako najlepsze wyjscie dla zespolu, no a potem dowiedzial sie, ze Corey bedzie w Slipknocie glównym wokalista, a on sam poprzestanie na instrumentach perkusyjnych i chórkach. W takim skladzie grupa zagrala kilka koncertów, na jednym z których Colsefni wprawil w oslupienie kolegów z zespolu i publicznosc mówiac "To mój ostatni wystep ze Slipknotem". Wkrótce potem Anders zalozyl kapele PAINFACE. W zespole zas na instrumentach perkusyjnych zastapil go Chris Fehn. Pewnego dnia Joey i Shawn wybrali sie na koncert do klubu Safari, gdzie m.in. wystepowal DJ Sid Wilson. Sid widzial koncert Slipknot i powiedzial chlopakom, ze sa jedwabisci, oni na to, ze potrzebuja didzeja. I tak wlasnie do zespolu trafil kolejny jego czlonek. Odejscie Consefniego zbieglo sie z przelomowym punktem w historii Slipknot. Sophia John zdolala dotrzec do producenta Rossa Robinsona, który pojawil sie na próbie zespolu. Ross byl zachwycony metalowcami z Des Moines. "Gdy tam dojezdzalem, wszyscy stali na werandzie, a przeciez bylo tam strasznie zimno, mróz i snieg - wspominal pózniej Ross. - A kiedy mnie zauwazyli szybko wbiegli do srodka, troche mnie to rozbawilo." Nalezaca do Robinsona wytwórnia I Am posredniczyla w podpisaniu kontraktu Slipknot z Roadrunnerem, który opiewal na sume 500 tysiecy dolarów i obejmuje siedem kolejnych plyt grupy. 23. wrzesnia 1998 roku zespól polecial do Los Angeles, gdzie w studiu nagraniowym zaczeto prace nad albumem 'Slipknot'. Plyta ta ukazala sie w Stanach 29. czerwca 1999 roku i w dwa tygodnie po premierze uzyskala status zlotej plyty, a po trzech miesiacach pokryla sie platyna. Obok debiutanckiego krazka Korna, ten album do dzis pozostaje jedna z najwazniejszych pozycji w historii nu-metalu. W tym czasie szeregi Slipknot opuscil gitarzysta Josh Brainard, który "ze wzgledów rodzinnych" nie mógl poswiecac grupie za duzo czasu. Na miejscu Josh'a pojawil sie Jim Root. Szalenstwa koncertowe Knotów stawaly sie coraz bardziej popularne. Na jednym z nich Corey wetknal nos do sloika, w którym rozkladaly sie szczatki wrony, po czym zwymiotowal do plastikowego pudelka, a jego zawartosc wylal na tloczacych sie pod scena fanów. Podczas innego koncertu, który odbywal sie w Des Moines w Halloween, muzycy ustawili na scenie ogromne ekrany, na których wyswietalli fragmenty ostrych filmów pornograficznych. Poza tym na kazda trase grupa zabiera serce kozla, które sluzy im jako amulet, a wokalista namawia publicznosc do oddychania przez maske gazowa przytknieta do jego odbytu. Przez pewien czas Shawn i Chris obsikiwali sie nawzajem moczem, lecz zaprzestali tej czynnosci ze wzgledu na obecnosc scenicznych urzadzen oswietleniowych. Sa przeciez przyjemniejsze sposoby przejscia na tamten swiat.
Slipknot wypromowali kilka singli w amerykanskich stacjach radiowych, w tym najwieksze hity: 'Wait and bleed' oraz 'Spit it out'. Majac na swoim koncie wielki sukces, w styczniu 2001 roku grupa ponownie weszla do studia, gdzie w towarzystwie Rossa Robinsona rozpoczeto prace nad kolejnym krazkiem, zatytulowanym 'Iowa'. Czlonkowie grupy (szczególnie Joey) od dawna juz obiecywali, ze ich drugi album bedzie kilkakrotnie ciezszy od i tak juz potwornie ciezkiej plyty debiutanckiej. Pojawily sie wtedy sceptyczne komentarze, które jednak szybko ucichly, kiedy w internecie pojawil sie kawalek 'The Herethic Anthem'. A gdy w lipcu 2001 roku ukazala sie na rynku 'Iowa', wszyscy mogli sie przekonac, ze Joey bynajmniej nie popadal w przesade. Plyta 'Iowa' natychmiast trafila na szczyty amerykanskich i brytyjskich list bestsellerów, zapewniajac Slipknotowi czolowe miejsce w swiatowym nu-metalu. Wprawdzie bardziej przystepne zespoly (np. Limp Bizkit) w dalszym ciagu sprzedawaly wiecej plyt od Iowanczyków, lecz grupa wychowala sobie najwierniejsza publicznosc - tzw. maggots (larwy). Plyte promowaly single 'Left behind' i 'My plague', ale najwiekszymi przebojami larw okazaly sie byc 'People=Shit' i wspomniany 'The Herethic Anthem'. Po intensywnym koncertowaniu (grupa zawitala nawet do naszego Polelandu) poszczególni czlonkowie zapragneli zajac sie sprawami pozaslipknotowymi.
I tak oto w roku 2002 poznalismy muzyków grupy Slipknot z "innej strony". Najbardziej dali sie we znaki perkusista Joey Jordison, który jako gitarzysta pojawil sie na debiutanckiej plycie zespolu MURDERDOLLS - zatytulowanej 'Beyond The Valley Of Murderdolls', perkusista Shawn Crahan, który zajal sie garami na debiutanckim albumie TO MY SURPRISE - 'To My Surprise' i najglosniejszy z tych wszystkich zespolów - zreaktywowany przez Corey'a Taylor'a STONE SOUR. Wielka popularnoscia cieszyly sie opublikowane na oficjalnej stronie Stone Sour zdjecia (bez maski) Coreya Taylora. Hitem okazala sie równiez singlowa ballada 'Bother', która Stone Sour promowali swój debiutancki album. Czas mijal, a fani Slipknot domagali sie nowej plyty. Joey Jordison po nagraniu Iowa powiedzial, ze zespól jest zbyt intensywny, aby nagrac wiecej niz trzy, cztery albumy, nie popadajac przy tym w autoparodie. I trzeba mu przyznac, ze gdyby Slipknot postanowil nagrac jeszcze ciezsza plyte niz Iowa, tak wlasnie by sie stalo. Wzbogaceni o nowe, muzyczne doswiadczenia ze swoich ubocznych grup, dziewiatka Iowanczyków postanowila nagrac swój trzeci, calkiem inny od pozostalych album. Corey powiedzial wtedy prasie, "Ludzie albo sie zakochaja w tej plycie, albo ja znienawidza. Zawsze bylismy radykalnym zespolem, tym razem albo damy plame w historii, albo sploniemy wraz z tym albumem. Mamy pare dobrych, wolnych kawalków... Ale zarazem, nadal jest tam metal, ten sam podwójny bas i perkusja, te same zwariowane halasy robione przez Sid'a i Craig'a. Partie gitarowe Mick'a i Jim'a sa najlepsze z dotychczasowych. Ten album zawiera w sobie wszystko i stanie sie, mam nadzieje, wszystkim. Jak do tej pory jest to najlepsza rzecz jaka kiedykolwiek slyszalem." Pod koniec 2003 roku rozpoczely sie prace nad Vol 3: (The Subliminal Verses), tym razem grupa skorzystala z uslug producenta Rick'a Rubin'a. 11. marca 2004 roku Corey Taylor ozenil sie ze swoja dlugo-letnia dziewczyna Scarlett. By jeszcze bardziej podkreslic zmiane, jaka dokonala sie w muzycznym przeslaniu grupy, muzycy postanowili zmienic swoje maski. Kazdy z czlonków Slipknot zaprojektowal swoja wlasna maske. Wykonal je czlowiek, który zawodowo zajmuje sie efektami specjalnymi w Stanach i Japonii. 25. maja na calym swiecie ukazala sie plyta 'Vol 3: The Subliminal Verses'. Plyta, która pokazala innego, wyrafinowanego Slipknot. Singel 'Duality' szybko opanowal alternatywne listy przebojów, a zawartosc albumu gwarantuje, ze z tych list Slipknot dlugo nie bedzie schodzil.
Wzrost kultowej popularnosci Slipknot da sie zauwazyc z dnia na dzien. Nie da sie jednak go powstrzymac, nawet gdyby zespól przestal nagrywac swoje plyty. Kto wie, czy nie okaze sie kiedys, ze podobnie jak w przypadku Sex Pistols, The Smiths i Nirvany, zapoczatkowana przez grupe stylistyka zacznie zyc wlasnym zyciem.
Źródło: activerock
Ciekawostka: Slipknoci oprócz ksyw posługują się także numerkami (od 0 do 8). Wokalista ma nr 8, liczba ta wiąże się z lekką chorobą psychiczną; miał manię odmierzania kroków ósemkami.
- Nie odpowiadamy nikomu
- Nie przejmujemy się trendami
- Gramy to, co chcemy
- Nie pozwolimy ludziom wpłynąć w jakikolwiek sposób na naszą muzykę
