Soczewka Fresnela
Z Wikipedii
Soczewka Fresnela (soczewka schodkowa, soczewka pierścieniowa) - skonstruowana w 1822 przez Augustina-Jeana Fresnela soczewka składająca się z koncentrycznych pierścieni będących pocienionymi fragmentami soczewki. Często zbudowana jest z dwóch warstw – rozpraszającego kolimatora i skupiającego kolektora.
Stosowana jest w reflektorach i latarniach morskich, reflektorach samochodowych, rzutnikach pism oraz w sygnalizatorach kolejowych. W dużych reflektorach czasem zewnętrzne pierścienie wykonuje się jako pierścienie odbijające. Istotną zaletą soczewki Fresnela jest jej mniejsza grubość (a zatem i ciężar), niż soczewki tradycyjnej, co ma szczególne znaczenie w przypadku soczewek o dużych średnicach. Wadą soczewek Fresnela są zniekształcenia biegu promienia świetlnego powstające na krawędziach pierścienia. Wada ta jednak jest zupełnie nieistotna przy zastosowaniu tych soczewek w różnego rodzaju reflektorach.
Fresnel przyznał pierwszeństwo wynalazku Georges'owi Buffonowi, który opisał ją w swojej Historii naturalnej. Pomysł taki podał także David Brewster w 1811 roku.