Sojuz T-2
Z Wikipedii
Sojuz T-2 | |
Zaangażowani | ZSRR |
Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan |
Miejsce lądowania | 200 km SE od Dżezkazganu |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | Sojuz 7K-ST |
Masa pojazdu | 6 830 kg |
Rakieta nośna | Sojuz U |
Załoga | |
1. członek załogi | Jurij Małyszew (1) |
2. członek załogi | Władimir Aksjonow (2) |
Orbita (docelowa, początkowa) |
|
Perygeum | 202 km |
Apogeum | 249 km |
Okres obiegu | 88,7 min |
Nachylenie | 51,6° |
Mimośród | ] |
Czas trwania | |
Początek misji | 5 czerwca 1980 (14:19:30 GMT) |
Powrót na Ziemię | 9 czerwca 1980 (12:39:00 GMT) |
Czas trwania misji | 3 d, 22 h, 19 min, 30 s. |
Ilość okrążeń Ziemi | 62 |
Salut 6 EP-6 (kod wywoławczy «Юпитер» - Jowisz) – szósta krótkotrwała misja na Saluta 6. Była dziesiąta udana załogowa misja na tą stację.
Spis treści |
[edytuj] Załoga
[edytuj] Start
- Jurij Małyszew (1) - ZSRR
- Władimir Aksjonow (2) - ZSRR
[edytuj] Dublerzy
- Leonid Kizim (1) - ZSRR
- Oleg Makarow (4) - ZSRR
[edytuj] Lądowanie
- Jurij Małyszew (1) - ZSRR
- Władimir Aksjonow (2) - ZSRR
[edytuj] Przebieg misji
Podczas lotu Sojuza T-2 po raz pierwszy wykorzystano załogową wersję nowego statku kosmicznego typu Sojuz T. Wersje bezzałogowe tego pojazdu były testowane w latach 1974-79. Oficjalne były to satelity serii Kosmos o numerach 670, 772, 869, 1001 i 1074. Ostatnim testem był lot Sojuz T, który przycumował do stacji Salut 6 w 1979. Celem tej misji było przetestowanie możliwości nowej, zmodyfikowanej wersji Sojuza. Podczas podejścia do dokowania ze stacją system komputerowy Argon popełnił błąd i załoga musiała wykonać manewr ręcznie. Podczas krótkiego pobytu na pokładzie stacji orbitalnej kosmonauci pracowali wspólnie z członkami stałej załogi – Walerijem Ruminem oraz Leonidem Popowem.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Salut-6 EP-6 (en)
- Sojuz T-2 na stronie Spacefacts (en)
- Loty do Saluta 6 (en)
Poprzednia misja Sojuz 36 |
Program Sojuz Sojuz T-2 |
Następna misja Sojuz 37 |