Sonata da chiesa
Z Wikipedii
 |
Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem sonata. (dyskusja) |
Sonata da Chiesa (po włosku sonata kościelna) jest kompozycja instrumentalna datowana na okres baroku, składająca się z czterech części. Często używano więcej niźli jednej melodii i części były uporządkowane wolna-szybka-wolna-szybka biorąc pod uwagę tempo. Druga część była zazwyczaj fugowanym allegro, a trzecia i czwarta przypominały sarabandę i gigue.
Często błędnie przyjmuje się, iż sonaty te były komponowane do wykonania ich w religijnych obrzędach. Mogło to się zdarzać na początku istnienia owej formy. Te sonaty były często grywane na koncertach dla rozrywki.
Jednym z największych kompozytorów sonat da chiesa był rawennianin Arcangelo Corelli. Wśród jego najlepszych kompozycji są Sonata da Chiesa, Op.1; Pierwsze 8 z jego Dwunastu koncertów wielkich op. 6 są także sonatami da chiesa. Innym kompozytorem formy tej był Giovanni Battista Bassani, który w roku 1710 skomponował 12 sonat da chiesa. Sonaty i partity na skrzypce solo Jana Sebastiana Bacha posiadają formę sonaty da chiesa, tak samo jak jego sześc sonat na skrzypce.
Po roku 1700 ten typ sonaty zaczął być wypierany przez sonatę da camera. Taka sonata da chiesa stawała się przestarzała w czasach Josepha Haydna, chociaż skomponował on kilka utworów w tym stylu, tak jak Mozart kilka lat później.
