Z Wikipedii
Sosna koreańska (Pinus korainensis) – gatunek drzewa iglastego należący do rodziny sosnowatych. Sosna koreańska występuje na obszarze wschodniej Azji, Korei, Mandżurii, Japonii, w północnych Chinach, na krańcach wschodniej Rosji.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Drzewo iglaste, wiecznie zielone, wolno rosnące, osiągające wysokość 40-50 m. Korona drzewa początkowo stożkowata, z wiekiem staje się owalna lub nieregularna.
- Pień
- Kora szarobrązowa, łuszcząca się.
- Liście
- Igły zebrane w pęczki po 5, sztywne, tępo zakończone, z wierzchu ciemnozielone, na spodzie niebieskawe, osiągają długość 8–11 cm. Igły pozostają na drzewie przez 3 lata.
- Szyszki
- Brązowe, owalne, długości 8–20 cm, wyrastają pojedynczo lub po 3. Nasiona długości 14–18 mm, chętnie zjadane przez orzechówki.
- Biotop
- Na północnym obszarze występowania porasta obszary na wysokości 600–900 m n.p.m., dalej na południe rośnie na terenach górzystych (2000–2600 m n.p.m.). Tworzy lasy sosnowo-liściaste. Dobrze adaptuje się do nowych warunków, preferuje gleby żyzne i wilgotne, toleruje także gleby piaszczyste, suchsze, ale dobrze drenowane. Lubi stanowiska nasłonecznione i półcieniste. W nieznacznym stopniu toleruje susze, odporna na chłody (do -50°C).
[edytuj] Zastosowanie
- Drzewo ozdobne: sadzone w parkach i w przydomowych ogródkach, cenione głównie za zimowy kolor. Popularne w rejonach o chłodnym klimacie, np. we wschodniej Kanadzie i północno-wschodnich stanach USA.
Nasiona sosny koreańskiej
- Sztuka kulinarna: nasiona sosny koreańskiej są zbierane i sprzedawane w Azji jako orzeszki.
Galeria zdjęć i grafik.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
