ST-53

Z Wikipedii

ST-53 - to nazwa jednego z pierwszych powojennych ugrupowań artystycznych w Polsce powstałego w 1953 roku w Katowicach doby Stalinogrodu, z inicjatywy studentów Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.

Grupa miała charakter samokształceniowy, skupiała artystów-malarzy, ale należeli też do jej grona architekci, pisarze i historycy sztuki. Za swój podstawowy cel przyjęła wypracowanie warsztatu i środków wyrazu właściwych dla nowocześnie pojmowanej sztuki w oparciu o Teorię widzenia Władysława Strzemińskiego.

Nazwa grupy: ST-53 została wymyślona w 1956 roku przez Andrzeja Wydrzyńskiego na potrzeby pierwszej oficjalnej wystawy grupy i stanowi akronim, w którym pierwszy człon wiąże się jednocześnie z trzema ideowymi założeniami: "St" pochodzi od pierwszych liter nazwiska "duchowego" mistrza- Strzemińskiego, po drugie wskazuje na "studyjność"- roboczy i samokształceniowy charakter grupy, a także wiąże się z miejscem jej działaności- czyli Stalinogrodem; cyfry "53" oznaczają oczywiście rok formalnego zawiązania grupy.

Rozpad ST-53 nastąpił w 1956 roku, wskutek różnic ideowych członków, z których każdy wstąpił na drogę własnych poszukiwań twórczych. Działaność ST-53 była jedną z pierwszych oznak sprzeciwu wobec dominacji realizmu socjalistycznego w sztuce polskiej, mimo, iż jej członków nie moża na uznać za "zbuntowanych", radyklanych politycznie burzycieli - totalitarną, nie dającą szans twórczego rozwoju, rzeczywistość kontestowali w sposób apolityczny.

Członkowie ST-53:

Irena Bąk
Krystyna Broll
Urszula Broll
Klaudiusz Jędrusik
Stefan Gaida
Stefan Krygier
Hilary Krzystofiak
Lech Kunka
Włodzimierz Napieralski
Maria Oremba
Katarzyna Schiele
Zdzisław Stanek
Tadeusz Ślimakowski
Waldemar Świerzy
Konrad Swinarski
Sylwester Wieczorek
Andrzej Wydrzyński

[edytuj] Bibligrafia

A. Niesyto (red.), Katowicki Underground Artystyczny po 1953 roku. ST-53: Twórcy, postawy ślady, Wyd. Muzeum Historii Katowic, Katowice 2003. ISBN 83-87727-61-X